To jest obraz SOHO Lasco-C3, zrobiony rodzącemu się rozbłyskowi. Widzimy silny przepływ plazmy na godzinie 4-tej. Czym dokładnie jest rozbłysk słoneczny? Rozbłysk słoneczny definiowany jest jako nagła, intensywna i eksplozywna zmiana w poziomach elektromagnetycznym plazmy w górnej atmosferze Słońca. Innymi słowy, jest to silne wyładowanie elektryczne w plazmie górnej atmosfery słonecznej. Strumienie elektronów, oraz prądy… Czytaj dalej Rozbłyski słoneczne i CME
Autor: pirogronian
Stała powierzchnia Słońca – trzęsienia, rozbłyski, tsunami
Zwróćmy uwagę na pęknięcie powierzchni, pasujące do układu włókien penumbry. Trzęsienia słoneczne oraz rozbłyski są dwiema spośród wielkich tajemnic Słońca. Ta proteburancja Wielki Tatuś została nagrana w 1945 roku, i pozostaje największym nagranym zdarzeniem tego typu. Czasami trzęsienie słoneczne skutkuje rozbłyskiem, ale nie jest to jedyna rzecz, która może je powodować. Ciągła erozja z aktywności… Czytaj dalej Stała powierzchnia Słońca – trzęsienia, rozbłyski, tsunami
Stała powierzchnia Słońca – obrazowanie różnicowe
To zdjęcie przedstawiające emisje FE IX/X (jonów żelaza), wykonane przez satelitę Trace, pokazuje zwiększoną aktywność elektryczną na powierzchni zwróconej ku wiatrowi kosmicznemu. Wiatr kosmiczny wieje przez górne warstwy plazmy, powodując w nich rotację różnicową, podczas gdy żelazna powierzchnia obraca się jednorodnie. Model gazowy się kruszy! Gdy mamy do dyspozycji nieodparte dowody na stałą powierzchnię na… Czytaj dalej Stała powierzchnia Słońca – obrazowanie różnicowe
Model stałej powierzchni Słońca – dowody
Kosmiczny Teleskop Hubble’a zachwiał modelem gazowym. Na początku Wg NASA, ostatnie obrazy z Teleskopu Hubble’a sugerują, że krzem, żelazo, neon oraz wszystkie podstawowe pierwiastki są starożytne w porównaniu z przewidywaniami modelu gazowego. Niespodziewana obecność żelaza we wczesnym Wszechświecie została również potwierdzona przez teleskop Spitzer. Obecność żelaza we wczesnym Wszechświecie oraz dorosłe struktury galaktyk podważają przewidywania… Czytaj dalej Model stałej powierzchni Słońca – dowody
Solarny model Birkelanda: teoria Elektrycznego Wszechświata i powłoka plazmowa Słońca
Model Słońca w XXI w. Wszystkie warstwy ułożone wg ciężaru atomowego: ferryty, wapń, krzem, neon, hel, wodór Tu jest informacyjny manuskrypt o modelu twardej powierzchni Słońca, oparty na teorii elektrycznego wszechświata, dostępny tu do publicznego wglądu. Przedstawia on bardziej formalne przedstawienie materiału o modelu słonecznym. Dostępny jest również duży plik programu Microsoft Word. Elektryczne aspekty… Czytaj dalej Solarny model Birkelanda: teoria Elektrycznego Wszechświata i powłoka plazmowa Słońca
Powierzchnia Słońca
Powierzchnia Słońca, jego fotosfera i elektryczne rozbłyski Fotosfera Słońca jest często mylona z jego powierzchnią. W rzeczywistości, jest to tylko „płynopodobna” warstwa plazmy zbudowana z neonu, pod którą znajduje się właściwa powierzchnia. Widoczna warstwa składa się z włókien penumbry, sięgających na kilka tysięcy kilometrów w głąb. Widoczna neonowa warstwa plazmy, którą nazywamy fotosferą, oraz cieńsza,… Czytaj dalej Powierzchnia Słońca
Czarne rozbłyski
Artystyczna wizja rozbłyskującej czarnej dziury, GX 339-4. Źródło: NASA 27 stycznia 2014 Teoria czarnych dziur przeczy sama sobie. Większość astrofizyków próbuje wyjaśnić wąskie dżety, wytryskające z różnych źródeł, przy pomocy słów takich jak „dysza” lub „wysokie ciśnienie”, co przeczy znanemu zachowaniu gazów w próżni. Na przykład, nawiązując do niedawnej informacji prasowej, odkryto flary wytryskujące z… Czytaj dalej Czarne rozbłyski
Motyle na nitce
NGC 6537 – przykład dwubiegunowej mgławicy planetarnej. Ostatnie obserwacje podobnych obiektów w pobliżu jądra galaktyki pokazują ich przyleganie do płaszczyzny galaktyki. NGC 6537 nie została objęta tymi badaniami. Źródło: ESO 6 lutego 2014 Współczesna astronomia ma problem z mgławicami planetarnymi (PN): grawitacja nie jest w stanie zrobić tego, co one robią. Astronomowie wynaleźli rodzaj pseudo… Czytaj dalej Motyle na nitce
Kwazar na tle galaktyki
Źródło: Jane C. Charlton (Penn State) et al., HST, ESA, NASA 1 października 2004 3 października 2003 – dowiedziono błędności Wielkiego Wybuchu. Ponownie. A oto i dowód (zdjęcie powyżej). Galaktyka NGC 7319 ma określenie Seyfert 2, co oznacza, że jest osłonięta przez tak ciężkie obłoki pyłu, że tłumią one większość jej światła z aktywnego jądra,… Czytaj dalej Kwazar na tle galaktyki
Palce Boga
Źródło: (góra) Halton Arp, (dół) AAO newsletter, Aug 1996 18 października 2004 Teoria Wielkiego Wybuchu określa rozmiar, kształt i wiek Wszechświata (zgodnie z ostatnimi danymi z satelitów, jest on sferą o średnicy 78 miliardów lat świetlnych a jego wiek wynosi 13,7 miliarda lat). Ponieważ astronomowie wierzą, że przesunięcie ku czerwieni jest miarą odległości, większość odległości… Czytaj dalej Palce Boga