Supernowa 1987A jest najbliższym nam zjawiskiem supernowej badanym przez teleskop. Po raz pierwszy zaobserwowano ją w lutym 1987, w pobliżu obłoku Magellana, galaktyki karłowatej w pobliżu Drogi Mlecznej, w odległości zaledwie 169 000 lat św. od Ziemi. Dokładne obserwacje od 1987 roku dostarczyły dowodów, że supernowe to katastrofalne wyładowania elektryczne, skupione na gwieździe. Enigmatyczna i… Czytaj dalej Supernowa 1987A odkodowana
Autor: pirogronian
Kratery w laboratorium
Źródło: Mel Acheson, C.J.Ransom 2 stycznia 2004 Planetolodzy przez długi czas zakładali, że większość kraterów w Układzie Słonecznym powstała w wyniku zderzeń. Jednak eksperymenty laboratoryjne pokazały, że wyładowania elektryczne potrafią odtworzyć obserwowane wzory kraterów, i na w zaskakujące sposoby. Jak zrobić krater? Naukowcy zadają sobie to pytanie, odkąd Galileusz skierował swój teleskop ku księżycowi w… Czytaj dalej Kratery w laboratorium
Gwiazdy w skupieniu plazmowym
Fragment mgławicy Carina, z widocznymi resztkami supernowej N 63a. Źródło: HST/ACS/WFC 20 stycznia 2014 Supernowa jest tym, czym określił ją Hannes Alfvén – wybuchem warstwy podwójnej. Wielki Obłok Magellana jest względnie małą, nieregularną galaktyką, położoną w przybliżeniu 168 000 lat św. od Ziemi. Odległość jest przybliżona, ponieważ otrzymano różne paralaksy podczas różnych pomiarów. Wewnątrz LMC… Czytaj dalej Gwiazdy w skupieniu plazmowym
Dżety komety Wild 2
Źródło: Stardust Team, JPL, NASA 1 lipca 2004 Struktura dżetów na komecie Wild 2 jest radykalnie różna od tego, co przewidywał model ortodoksyjnych astronomów. Dżety takie nie stanowią natomiast problemu dla modelu elektrycznego. Należący do NASA pojazd Stardust zrobił to zdjęcie komety Wild 2 2 stycznia 2004. Po lewej widać jądro komety, a po prawej… Czytaj dalej Dżety komety Wild 2
Dlaczego dolna korona słoneczna jest gorętsza od fotosfery?
Jony dodatnie, będące przyspieszane przez warstwę podwójną ładunku elektrycznego w słonecznej Chromosferze. Góra: energia elektryczna jonów dodatnich. Pośrodku: Siła dozewnętrzna działająca na jony. Na dole: Prędkość wylotowa jonów dodatnich. Wszystkie wykresy podane jako funkcja odległości od centrum Słońca. 17 stycznia 2014 Chaos ruchów Browna odpowiada za wysoką temperaturę, jaką widzimy w koronie słonecznej. Spośród wszystkich… Czytaj dalej Dlaczego dolna korona słoneczna jest gorętsza od fotosfery?
Ładunek elektyczny vs gorący gaz
Zdjęcie gromady MACSJ0717.5+3745 skomponowane z obrazów z HST i Chandra. Źródło: rentgen: (NASA/CXC/IfA/C. Ma et al.); optyczne: (NASA/STScI/IfA/C. Ma et al.) 16 stycznia 2014 Astronomowie odkryli pasmo galaktyk i gazu, wiejących w odległej gromadzie. Dominująca obecne hipoteza kosmologiczna oparta jest na paradygmacie wyłączności grawitacji. Poruszająca się masa oraz ciepło to jedyne czynniki kształtujące Wszechświat. Ładunek… Czytaj dalej Ładunek elektyczny vs gorący gaz
Gwiezdne siły
Zeta Wężownika w podczerwieni. Źródło: NASA/JPL-Caltech/UCLA 15 stycznia 2014 Jaki model najlepiej opisuje zachowanie heliosfery? (…) Mówi się, że kosmos jest próżnią. Ponieważ najlepsza pompa próżniowa na Ziemi osiąga odległość 0,1 mm pomiędzy dwoma pojedynczymi atomami, to biorąc pod uwagę, że pomiędzy gwiazdami znajduje się jeden atom na metr sześcienny, podziałka nie przekracza znaku. Ośrodek… Czytaj dalej Gwiezdne siły
Kształtowanie tego, co jest
Zgrupowanie galaktyk Arp 194. Źródło: NASA, ESA, Hubble Heritage Team (STScI/AURA) 14 stycznia 2014 Galaktyki są świetlistymi dziećmi elektrycznego rodzicielstwa, nie zrodzonym w ciemności z niewidzialnych sił. „Słuchaj jednej strony, a będziesz w ciemności. Posłuchaj obydwu, a cię oświeci.” − Lord Chesterfield „Galaktyki występują w wielu kształtach i rozmiarach, ale do niedawna astronomowie nie umieli… Czytaj dalej Kształtowanie tego, co jest
Eta Carinae
Źródło: NASA, HST, WFPC2, J. Hester (ASU) 16 lipca 2004 Gwiazda Eta Carinae nagle stała się drugą pod względem jasności w latach 1837-1856. Potem zanikła i stała się niewidoczna. W 1940 jej jasność zaczęła rosnąć i stała się znów widoczna gołym okiem. Astronomowie spodziewali się zobaczyć resztki po eksplozji gwiazdy – mały, jasny rdzeń w… Czytaj dalej Eta Carinae
NGC 6302: Mgławica Pluskwa
Prawa: A. Zijlstra (UMIST) et al., ESA, NASA 7 lipca 2004 Sto lat temu astronomowie zakładali, że każde ciało większe od planetoidy będzie sprowadzone przez grawitację do sferycznego kształtu. Ale gdy ulepszono teleskopy, wkroczyła rzeczywistość. Mgławice planetarne, uważane obecnie za końcowy etap życia dużych gwiazd, zawiodły oczekiwania sferyczności obiektów. Ponad 60 lat temu, dr Charles Bruce, z angielskiego Stowarzyszenia… Czytaj dalej NGC 6302: Mgławica Pluskwa