Zasady smoków Autor: Andrew Hall Według konsensusu naukowego, starożytne kultury na całej planecie – bez komunikacji między sobą – wymyśliły smoki spontanicznie i niezależnie od siebie. Co znaczące, wymyśliły te same fizyczne opisy i sposób działania: ziejący ogniem wąż, wychodzący z morza, szalejący po lądzie i dzika pogoda. Mając spójność i globalny zasięg starożytnego archetypu,… Czytaj dalej Oko cyklonu, część 8
Tag: obwód elektryczny
Oko cyklonu, część 7
I wtedy nadeszły smoki Autor: Andrew Hall Smoki istnieją, ludzie. Ten rozdział może być trudny, gdyż nauczono nas, że smoki to mit. Nie są one jednak wymysłem wyobraźni; wyłoniły się one z praw fizyki. Oraz spod ziemi. Widzicie, rzeki płyną tam, gdzie niegdyś czołgały się smoki. Według niezliczonych opowieści, wyszły one z morza i podziemnych… Czytaj dalej Oko cyklonu, część 7
Oko cyklonu, część 2
Jowisz ma potężne pole elektromagnetyczne. Gdyby było widoczne gołym okiem, byłoby na niebie większe od księżyca. Elektryczne wiatry Jowisza Autor: Andrew Hall Jowisz jest naszym największym sąsiadem i wytwarza największe w Układzie Słonecznym, zaraz po słonecznym, pole elektromagnetyczne. Posiada grubą, skłębioną atmosferę z wirującymi sztormami, wytwarzającymi wiatry o naddźwiękowych prędkościach oraz łuki wyładowań, przy których… Czytaj dalej Oko cyklonu, część 2
Oko cyklonu, część 1
Autor: Andrew Hall Ziemska geologia i pogoda jest wynikiem pojemności obwodu elektrycznego Ziemi. Zapomnijcie wszystkiego, co was uczono o geologii. Jak wynika z dowodów, jakie wkrótce zobaczymy, jest to najpewniej fałsz. Uczono nas wiązać geologię z milionami lat „sił tektonicznych”, podczas gdy faktycznie jest ona wynikiem wyładowania kondensatora przez ziemską skorupę i atmosferę. Własny obwód… Czytaj dalej Oko cyklonu, część 1
Elektroda Natury
Autor: Andrew Hall Powyższy obrazek pochodzi z NOAA i przedstawia konsensus naukowy na pochodzenie błyskawic. Jak można zobaczyć, pokazuje on elektrony, zbierające się jak kulki w odpływie, przyspieszające w dół jak po zboczy do czegoś, co wygląda jak dren. Typowe wyładowanie chmura-ziemia wymaga miliardów-kwintylionów elektronów. Czy elektrony po prostu losowo fruwają w chmurze, gdy nagle… Czytaj dalej Elektroda Natury
Połączenia plazmowe
Łańcuch kraterów na Enceladusie z anomalnymi bruzdami. Uznanie praw: NASA, JPL/Cal-Tech. 13 lipca 2018 Enceladus ujawnia obwód elektryczny z Saturnem. Pod niedawnym Zdjęciem Dnia omawiano odkrycie ciężkich molekuł w gejzerach na południowym biegunie Enceladusa. Podobnie do tych, znalezionych wszędzie indziej, na przykład planety karłowatej Ceres, molekuły te są prawdopodobnie wynikiem działania elektryczności w Układzie Słonecznym.… Czytaj dalej Połączenia plazmowe
Elektryczny wyraz
Sieć włókien w gwiazdozbiorze Małej Niedźwiedzicy w świetle podczerwonym na 250, 350 i 500 mikronach. Należy do: ESA and the SPIRE & PACS consortia, Ph. André (CEA Saclay) for the Gould’s Belt Survey Key Programme Consortium, and A. Abergel (IAS Orsay) for the Evolution of Interstellar Dust Key Programme Consortium. Kliknij, aby powiększyć. 13 stycznia… Czytaj dalej Elektryczny wyraz
Gwiezdne magnesy, część 2
Elektryczna Burza, DsVortex, DeviantArt 5 stycznia 2017 Z badan wynika, że pola magnetyczne w gwiazdach nie należą do rzadkości. Według niedawnego ogłoszenia prasowego, astronomowie z Uniwersytetu w Sydney, w Nowej Południowej Walii, w Australii, … odkryli, że silne pola magnetyczne są w gwiazdach powszechne, a nie rzadkie, jak powszechnie sądzono. W serii Zdjęcie Dnia często… Czytaj dalej Gwiezdne magnesy, część 2
Opasany żelaznymi pasami
Schemat połączeń elektrycznych Ziemi. Właściciel: ESA/DTU Space. 2 stycznia 2017 Czy pod powierzchnią krąży płynny metal? 23 listopada 2013 roku, Europejska Agencja Kosmiczna (ESA) wystrzeliła misję satelitów Swarm z kosmodromu Plesetsk w północnej Rosji. Swarm składa się z trzech identycznych orbiterów, Alpha, Bravo and Charlie, umieszczonych na dwóch różnych płaszczyznach orbitalnych. Alpha i Bravo lecą… Czytaj dalej Opasany żelaznymi pasami
Upadła gwiazda czy kosmiczne spięcie?
Galaktyka M81 (NGC 3031, Galaktyka Bodego). Autorzy: Don Scott The Holin A. Grotch Observatory 31 marca 2015 Supernowe mogą nie być tym, co twierdzą astrofizycy. Supernowe typu 1a są ważne dla astronomów z dwóch powodów: ich krzywe świetlne, czyli wykres jasności względem czasu, są traktowane jako tak przewidywalne, że mogą służyć za kosmiczną miarkę, z… Czytaj dalej Upadła gwiazda czy kosmiczne spięcie?