Gateway Vortex, kyokizy, DeviantArt. 3 stycznia 2017 Co zapobiega rozpraszaniu się gwiazd? Dzieci uczy się, że gwiazdy są płonącymi kulami wodoru. (…) Płomień fuzji uwalnia energetyczne cząstki z jąder, które są tak gęste, że mijają miliony lat, zanim się z nich wydostaną. Miliardy lat, zanim powstała jakakolwiek gwiazda, były chmury pyłu i gazu tak rzadkie,… Czytaj dalej Gwiezdne magnesy, część 1
Tag: supernowa
Upadła gwiazda czy kosmiczne spięcie?
Galaktyka M81 (NGC 3031, Galaktyka Bodego). Autorzy: Don Scott The Holin A. Grotch Observatory 31 marca 2015 Supernowe mogą nie być tym, co twierdzą astrofizycy. Supernowe typu 1a są ważne dla astronomów z dwóch powodów: ich krzywe świetlne, czyli wykres jasności względem czasu, są traktowane jako tak przewidywalne, że mogą służyć za kosmiczną miarkę, z… Czytaj dalej Upadła gwiazda czy kosmiczne spięcie?
Czy ciężkie pierwsiatki pochodzą z supernowych?
Pył z dna oceanu daje nowe spojrzenie na supernowe 20 stycznia 2015 Dr Anton Wallner w Departamencie fizyki Nuklearnej w ANU. Prawa: Stuart Hay, ANU Naukowcy sondujący dno oceaniczne dokonali zaskakującego odkrycia, które może zmienić sposób rozumienia supernowych, eksplodujących z dala od Układu Słonecznego gwiazd. Przeanalizowali oni pył kosmiczny, pochodzący, jak się sądzi, z supernowych,… Czytaj dalej Czy ciężkie pierwsiatki pochodzą z supernowych?
Wybuchające gwiazdy
Złożony, szerokokątny obraz podczerwony, z SN 1572 (pozostałość po supernowej Tycho) u góry po lewej. Kolory niebieski i turkusowy oznaczają fale podczerwone o długości 3,4 do 4,6 mikronów, podczas gdy zielony i czerwony oznacza obiekty promieniujące w paśmie 12 i 22 mikronów. @ NASA/JPL-Caltech/WISE Team. 07 marca 2014 Fale uderzeniowe z eksplodujących gwiazd znowu są… Czytaj dalej Wybuchające gwiazdy
Supernowa 1987A odkodowana
Supernowa 1987A jest najbliższym nam zjawiskiem supernowej badanym przez teleskop. Po raz pierwszy zaobserwowano ją w lutym 1987, w pobliżu obłoku Magellana, galaktyki karłowatej w pobliżu Drogi Mlecznej, w odległości zaledwie 169 000 lat św. od Ziemi. Dokładne obserwacje od 1987 roku dostarczyły dowodów, że supernowe to katastrofalne wyładowania elektryczne, skupione na gwieździe. Enigmatyczna i… Czytaj dalej Supernowa 1987A odkodowana
Gwiazdy w skupieniu plazmowym
Fragment mgławicy Carina, z widocznymi resztkami supernowej N 63a. Źródło: HST/ACS/WFC 20 stycznia 2014 Supernowa jest tym, czym określił ją Hannes Alfvén – wybuchem warstwy podwójnej. Wielki Obłok Magellana jest względnie małą, nieregularną galaktyką, położoną w przybliżeniu 168 000 lat św. od Ziemi. Odległość jest przybliżona, ponieważ otrzymano różne paralaksy podczas różnych pomiarów. Wewnątrz LMC… Czytaj dalej Gwiazdy w skupieniu plazmowym