Pływając w kosmicznym morzu

Galaktyka meduza, JW100. Uznanie praw: ESO/GASP collaboration. 19 lipca 2018 Prądy Birkelanda są lepszym modelem od grawitacji. Pomiędzy astronomami panuje powszechne przekonanie, że zdecydowana większość galaktyk kryje w swoich centrach supermasywne czarne dziury (SMBH). SMBH zawiera do miliarda więcej masy niż domniemana gwiazdowa czarna dziura i jest uważana za siłę napędową rotacji galaktyki oraz skupionych… Czytaj dalej Pływając w kosmicznym morzu

Radiowe plazmoidy

Obrazy radiowe dżetów i chmur w Cygnusie A. Własność: NRAO/AUI 26 kwietnia 2018 Zasilanie elektryczne włącza się i wyłącza. Począwszy od promieni gamma, przez promienie rentgena po obłoki radiowe, konwencjonalne teorie opierają się na grawitacji i przypsieszeniu, generującemu promieniowanie. Gęstniejące, pyłowe chmury wodoru mają przenosić dosyć pędu, aby podnieść temperaturę do milionów stopni. Owe wysokie… Czytaj dalej Radiowe plazmoidy

Magnetyczne zaciskanie

Na lewo: rozbłysk gamma (GRB) 110328A. Z prawej: Penumbra i włókna skupiacza plazmy. Prawa: (Z lewej) NASA/Swift/Stefan Immler. (z prawej) Focus Fusion Society. 6 października 2011 Zbiegające się, radialne włókna wskazują na międzygwiezdne prądy Birkelanda obkurczające się w kształt klepsydry. Według niedawnego doniesienia prasowego, Burst Alert Telescope satelity SWIFT odnalazł najdłużej otrzymujące się, zaobserwowane, źródło… Czytaj dalej Magnetyczne zaciskanie

Maska dla zgiętej galaktyki

ESO 510-13 30 kwietnia 1999 ESO opublikowało w Internecie powyższe zdjęcie, opatrzone komentarzem: Zdjęcie pokazuje pole gwiazd na południowej półkuli w konstelacji Hydry (Węża wodnego), w tym osobliwą galaktykę spiralną ESO 510-13. Przypomina ona słynną galaktykę Kapelusz, jednak jej równikowy pierścień pyłu jest wyraźnie wykrzywiony. Jej prędkość wynosi 3300 km/s, odległość około 70 mln lat… Czytaj dalej Maska dla zgiętej galaktyki

Dziwadło, kość w poprzeczce!

NGC 1512. Źródła: HST, NASA, ESA i D. Maoz (Tel-Aviv University and Columbia University). Powyższa fotografia galaktyki mocno przypomina ESO 269-57. Tak długo, jak na nią patrzyłem, nie tylko miałem wrażenie dejavu, ale również czułem duże podniecenie. Zdjęcie jest niekompletną mozaiką, ale jego jakość jest niezwykła. Jądro jest wyjątkowo nieprześwietlone a rozdzielczość jest doskonała. Centrum… Czytaj dalej Dziwadło, kość w poprzeczce!

Dżety i inne dziwadła

Pocięte i pokręcone dżety Źródło: Chandra Interesujące jest porównanie pewnych dżetów, a szczególnie traktujących o nich dokumentów. Zacznijmy od przyjrzenia się dżetom krzywym, a nawet połamanym. Po pierwsze dżety wychodzą z niektórych pulsarów: dobrymi przykładami są 3C 58 oraz Krab. Więcej o tych obiektach można przeczytać w artykułach: Problem z Krabem Lustro w Krabie Kość… Czytaj dalej Dżety i inne dziwadła

Kość w czarnej dziurze

Niespodziewany problem! Jeżeli jesteś normalnie ukształtowanym naczelnym, jak większość z nas, i napotkasz po raz pierwszy osobliwości, które zaprezentowaliśmy na poprzedniej stronie, wówczas Normalną Reakcją Irracjonalną powinno być zadanie pytania: A co, jeśli przeprowadzono dalszą analizę? Tak zrobiliśmy. A wyniki są takie, jakie zaraz zobaczycie. Kolejną reakcją, tym razem racjonalną, powinno być zapytanie siebie Gdzie… Czytaj dalej Kość w czarnej dziurze

Kość w modelu akademickim

Model akademicki Obrazek powyższy, wyjęty z wizji artystycznej, opublikowany w magazynie Pour La Science, w numerze 250 z sierpnia 1998, doskonale pokazuje obecną ideę astronomów na temat powstawania dżetów emanujących z jąder aktywnych galaktyk. M 87 i jej dżet widziany przez HST Powyżej widać dżet w pełnej okazałości. Zauważmy, że jest on niemal zupełnie prosty.… Czytaj dalej Kość w modelu akademickim

Kość błądząca po Krabie

Na poprzedniej stronie pokazaliśmy, przy pomocy animacji z STScI, efekt optycznej soczewki. Powyższe powiększenie pokazuje z większą precyzją efekt refrakcji, ale widać na nim również, w głównym dżecie, dziwaczny obiekt. Obiekt ten wykazuje osobliwość poprzez wykonując (na 23 zdjęciach na przestrzeni 8 miesięcy) drogę tam i z powrotem poprzecznie do osi głównego dżetu. Odległość, jaką… Czytaj dalej Kość błądząca po Krabie

Problem z Krabem

Pulsar (Problem z Krabem) Pierwsza w katalogu mgławic Messiera, oddalona o około 6300 lś, mgławica Krab (M1) jest przypuszczalnie najbardziej oglądanym przez astronomów obiektem. Mgławica ta, zwana również SN 1054 lub 1054 AD, jest pozostałością po supernowej, która eksplodowała w lipcu 1054 roku, i którą chińscy astronomowie obserwowali wówczas przez blisko miesiąc. Była widoczna w… Czytaj dalej Problem z Krabem