Ostrzeżenia Podsumowanie: NIE CZYTAJ TEJ KSIĄŻKI. Jeśli jednak po przeczytaniu tego streszczenia zdecydujesz się zignorować tę radę, będziesz musiał przygotować się na to, że twój wszechświat zostanie wywrócony do góry nogami. Czytając tę niesamowitą 306-stronicową książkę, powinieneś wyrobić sobie opinię i bardzo możliwe, że pojawią się wątpliwości co do tego, co wiesz o wielkoskalowych strukturach… Czytaj dalej „Widząc Czerwień” Haltona Arpa, streszczenie
Kategoria: Bernard Lempel
Halton Arp, kość pośród astronomów
§ Z głębokim smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Haltona Arpa, która nastąpiła 28 grudnia 2013 roku. Oto Astronom, którego talent obserwatora jest bardzo duży, ale któremu odmawia się uznania słuszności jego interpretacji. Interpretacji, które należałoby uznać, gdyby zbadać, tak jak on i bez uprzedzeń, dokumenty, które posiada i które nam pokazuje. Aby mieć pojęcie o… Czytaj dalej Halton Arp, kość pośród astronomów
O serii „Kości w kosmosie”
Angielski nie jest naszym ojczystym językiem. Dlatego nasze angielskie tłumaczenia nieuchronnie zawierają pewne błędy, a nawet błędne interpretacje. Mając nadzieję, że czytelnik nam wybaczy, prosimy o komentarz, a my pospiesznie je poprawimy. Należy pamiętać, że tekst francuski jest tym, w którym wyrażamy naszą myśl, a zatem jest tekstem nadrzędnym. Celem „Kości w kosmosie” nie jest… Czytaj dalej O serii „Kości w kosmosie”
Krótkie notatki z Kosmosu i innych miejsc
1. Kosmiczna eksplozja, ale brak fal grawitacyjnych… To właśnie pod tym tytułem, 16 stycznia 2008 roku, Physicsworld.com powiadomił nas, że Ligo nie odkrył fal grawitacyjnych związanych z „Wyrzutem promieni gamma” GRB070201.Docenimy cały egzotyczny smak tego komentarza Jima Hougha (Uniwersytet Glasgow), o którym donosi Physicsworld.com:„Albo źródło nie było koalescencyjnym układem binarnym, albo istnieje jakaś egzotyczna sytuacja,… Czytaj dalej Krótkie notatki z Kosmosu i innych miejsc
Czarna dziura Kerra ponownie zbadana
Zdjęcia galaktyk i ich rdzeni, uzyskane dzięki obróbce cyfrowej, pokazują, że czarne dziury nie są mitem. Okazuje się jednak, że nie funkcjonują one ściśle według modeli opracowanych przez teoretyków, a zatem konieczna jest praca obserwacyjna i refleksyjna. Pomysły i hipotezy, które tu proponujemy, to tylko robocze tropy. Należy zatem rozważać je z rozwagą i otwartym… Czytaj dalej Czarna dziura Kerra ponownie zbadana
Fala o długości 160,01 minut w kwazarach
W 1990 roku, po odkryciu fali Kotowa na Słońcu i w pewnej liczbie gwiazd Drogi Mlecznej, w „Comptes Rendus de l’Académie des Sciences” w Paryżu opublikowano dokument pokazujący pojawienie się w około dwudziestu jądrach aktywnych galaktyk i kwazarów fali o długości 160,01 minut, a więc podobnej, z wyjątkiem amplitudy, do tej, która została już wykryta… Czytaj dalej Fala o długości 160,01 minut w kwazarach
Słońce i fale Kotowa
Aktywność słoneczna, fale Kotowa i dziwne zbieżności Odkrycie fal Kotowa na Słońcu W 1974 roku dwie niezależne grupy odkryły okresowe oscylacje infradźwiękowe, mierzone za pomocą efektu Dopplera, na powierzchni Słońca (2 km, prędkość 1 m/s), o okresie 160,01 minut: Nieco później potwierdzają to dwa inne zespoły. [3-6] Charakterystyka fal Kotowa Erupcje słoneczne a fale Kotowa… Czytaj dalej Słońce i fale Kotowa
Słoneczne pulsacje – plamy i cykl Wolfa
Słońce wibruje. Wytwarza fale akustyczne o częstotliwości około 0,003 Hz. Zjawisko to jest dobrze znane i doskonale wyjaśnione.Ale, jak zobaczymy, nie wszystko jest takie proste. Na grafice powyżej, czerwone i niebieskie światła odpowiadają polom o silnych amplitudach drgań (kilka metrów). Gwiazda wibruje w całości, od ziarnistej warstwy peryferyjnej (strefa konwekcyjna) aż do serca (reprezentowanego przez… Czytaj dalej Słoneczne pulsacje – plamy i cykl Wolfa
Poziom oceanów, związek z wulkanizmem i pływami
Wstęp Ignorujemy jeszcze więcej rzeczy na temat oceanów. Wiemy, że mają one duże znaczenie: Pogoda i klimat. Dla życia w ogóle. A także ekonomiczne. Niektóre oceany osiągają głębokość około 10 000 metrów. Oceany pokrywają nieco ponad 70% powierzchni Ziemi. Skorupa ziemska, którą pokrywają, ma grubość około 5 km w porównaniu do średnio 30 km skorupy… Czytaj dalej Poziom oceanów, związek z wulkanizmem i pływami
Brazylijska strefa Amazonki
Amazonka wyrzuca z powrotem do Oceanu Atlantyckiego ciepłe wody, ale w równikowej, już ciepłej strefie, a zatem już rozszerzonej. Rozszerzenie wywołane przez tę rzekę nie jest więc zbyt spektakularne, choć jest doskonale widoczne. Należy jednak zauważyć, że poza rzeką, na północy, znajduje się równikowy grzbiet środkowo-atlantycki i to właśnie tam znajduje się strefa rozszerzenia wód.… Czytaj dalej Brazylijska strefa Amazonki