Przetłumaczono z: Origins of Quasars and Galaxy Clusters [haltonarp.com] Rozmieszczenie gromad galaktyk na niebie wykazuje znaczny związek ze stosunkowo pobliskimi, dużymi, aktywnymi galaktykami. Gromady są sparowane w równych odległościach od galaktyki centralnej, a pozorne wielkości i przesunięcia ku czerwieni galaktyk wchodzących w ich skład są ściśle dopasowane. Gromady i galaktyki wchodzące w ich skład emitują… Czytaj dalej Pochodzenie kwazarów i gromad galaktyk
Tag: galaktyki aktywne
Wewnętrzne przesunięcia ku czerwieni w kwazarach i galaktykach
Przetłumaczono z http://haltonarp.com/articles/intrinsic_redshifts_in_quasars_and_galaxies.pdf H. Arp Instytut Astrofizyki Maxa Plancka, ul. Karla Schwarzschilda 1, Postfach 1317, D-85741 Garching, Niemcy C. Fulton Szkoła Fizyki, Uniwersytet Zachodniej Australii, 35 Stirling Hwy, Crawley 6009 WA Australia D. Carosati Obserwatorium Astronomiczne Armenzano, 06081 Assisi (PG), Włochy Wstęp Przedstawiamy gromadę kwazarów, której 21 członków znajduje się na przesunięciu ku czerwieni z… Czytaj dalej Wewnętrzne przesunięcia ku czerwieni w kwazarach i galaktykach
Astronomia według informacji prasowych – wiadomości z czarnej dziury
Ponieważ siła grawitacji zmienia się jako kwadrat odwrotności odległości między obiektami, dlaczego nie dokonać ostatecznej ekstrapolacji i pozwolić, aby odległość spadła do zera? Uzyskamy dużą gęstość. Może zrobi się BUM! Ale zaraz, może pójdzie w przeciwnym kierunku i zrobi MOOB! Nieważne. Większość astronomów i tak zdecydowała, że jest to jedyne źródło, które może wyjaśnić obserwowane… Czytaj dalej Astronomia według informacji prasowych – wiadomości z czarnej dziury
Pływając w kosmicznym morzu
Galaktyka meduza, JW100. Uznanie praw: ESO/GASP collaboration. 19 lipca 2018 Prądy Birkelanda są lepszym modelem od grawitacji. Pomiędzy astronomami panuje powszechne przekonanie, że zdecydowana większość galaktyk kryje w swoich centrach supermasywne czarne dziury (SMBH). SMBH zawiera do miliarda więcej masy niż domniemana gwiazdowa czarna dziura i jest uważana za siłę napędową rotacji galaktyki oraz skupionych… Czytaj dalej Pływając w kosmicznym morzu
Plazmoid jest potęgą
Promieniowanie rentgena o wysokiej energii, emitowane z plazmoidu w centrum Drogi Mlecznej. Prawa autorskie: NASA/JPL-Caltech 11 stycznia 2017 Co powoduje energetyczne emisje z centrów galaktyk? Według niedawnego oświadczeni prasowego, w centrum Drogi Mlecznej znajduje się tak zwana supermasywna czarna dziura (SMBH), rozrywająca gwiazdy i wyrzucająca ich resztki z prędkością 10 000 km/s. Resztki gwiazd następnie… Czytaj dalej Plazmoid jest potęgą
Rozdzielanie czy łączenie?
Gromada galaktyk Abell2744. Źródło: NASA, ESA, oraz J. Lotz, M. Mountain, A. Koekemoer i HFF Team (STScI). 13 sieprnia 2014 Czy kolidujące galaktyki rozdzielają się? Astronom Halton Arp odkrył szereg powiązań pomiędzy różnymi galaktykami, oraz pomiędzy galaktykami i kwazarami, które skłoniły go do spekulacji, że przesunięcie widma nie jest wyznacznikiem prędkości ucieczki lub odległości do… Czytaj dalej Rozdzielanie czy łączenie?
Galaktyczne superwiatry
Gwiazdotwórcza galaktyka NGC 253. @ NASA, ESA, J. Dalcanton oraz B. Williams (University of Washington) 18 marca 2014 Radialne włókna wewnątrz galaktyk identyfikują je jako zjawiska plazmowe. Jeśli człowiek nie wie, do jakiego portu zmierza, żaden wiatr nie jest dobry.− Seneca Galaktyka nieregularna M82 – znana też jako galaktyka Cygaro – tworzy parę z galaktyką… Czytaj dalej Galaktyczne superwiatry
Tłumaczenie pracy Anthon Peratta nt prądów elektrycznych w plazmie kosmicznej
Witam wszystkich. Ukończyłem wczoraj tłumaczenie, być może trochę koślawe, pracy Antoniego Peratta pt Dowód na prądy elektryczne w kosmicznej plazmie. W pracy przedstawiono symulację komputerową PIC (cząstka-w-komórce) równoległych prądów Birkelanda i ich wzajemnych oddziaływań. Następnie omówiono wynikając z tej symulacji efekt ścisku osiowego (ang. z-pinch), oraz powodowane przez niego promieniowanie synchrotronowe. Porównano wzorce tego promieniowania… Czytaj dalej Tłumaczenie pracy Anthon Peratta nt prądów elektrycznych w plazmie kosmicznej
Kolejna aktywnie wydmuchująca galaktyka
Źródło: Gerald Cecil UNC/Chapel Hill et al., NASA 26 października 2004 Wspólną charakterystyką spiralujących prądów Birkelanda w wyładowaniu plazmowym, jest ich wydmuchiwanie na szczycie. Wpierw pojawia się trąba lub rożek na filarze najintensywniejszej części wyładowania. Często również materia gromadzi się wokół osi wyładowania, tworząc z trąby trójząb. Może też dojść do tego, że trzy, cztery… Czytaj dalej Kolejna aktywnie wydmuchująca galaktyka