Pływając w kosmicznym morzu

Galaktyka meduza, JW100. Uznanie praw: ESO/GASP collaboration. 19 lipca 2018 Prądy Birkelanda są lepszym modelem od grawitacji. Pomiędzy astronomami panuje powszechne przekonanie, że zdecydowana większość galaktyk kryje w swoich centrach supermasywne czarne dziury (SMBH). SMBH zawiera do miliarda więcej masy niż domniemana gwiazdowa czarna dziura i jest uważana za siłę napędową rotacji galaktyki oraz skupionych… Czytaj dalej Pływając w kosmicznym morzu

Plazmoid jest potęgą

Promieniowanie rentgena o wysokiej energii, emitowane z plazmoidu w centrum Drogi Mlecznej. Prawa autorskie: NASA/JPL-Caltech 11 stycznia 2017 Co powoduje energetyczne emisje z centrów galaktyk? Według niedawnego oświadczeni prasowego, w centrum Drogi Mlecznej znajduje się tak zwana supermasywna czarna dziura (SMBH), rozrywająca gwiazdy i wyrzucająca ich resztki z prędkością 10 000 km/s. Resztki gwiazd następnie… Czytaj dalej Plazmoid jest potęgą

Rozdzielanie czy łączenie?

Gromada galaktyk Abell2744. Źródło: NASA, ESA, oraz J. Lotz, M. Mountain, A. Koekemoer i HFF Team (STScI). 13 sieprnia 2014 Czy kolidujące galaktyki rozdzielają się? Astronom Halton Arp odkrył szereg powiązań pomiędzy różnymi galaktykami, oraz pomiędzy galaktykami i kwazarami, które skłoniły go do spekulacji, że przesunięcie widma nie jest wyznacznikiem prędkości ucieczki lub odległości do… Czytaj dalej Rozdzielanie czy łączenie?

Galaktyczne superwiatry

Gwiazdotwórcza galaktyka NGC 253. @ NASA, ESA, J. Dalcanton oraz B. Williams (University of Washington) 18 marca 2014 Radialne włókna wewnątrz galaktyk identyfikują je jako zjawiska plazmowe. Jeśli człowiek nie wie, do jakiego portu zmierza, żaden wiatr nie jest dobry.− Seneca Galaktyka nieregularna M82 – znana też jako galaktyka Cygaro – tworzy parę z galaktyką… Czytaj dalej Galaktyczne superwiatry

Tłumaczenie pracy Anthon Peratta nt prądów elektrycznych w plazmie kosmicznej

Witam wszystkich. Ukończyłem wczoraj tłumaczenie, być może trochę koślawe, pracy Antoniego Peratta pt Dowód na prądy elektryczne w kosmicznej plazmie. W pracy przedstawiono symulację komputerową PIC (cząstka-w-komórce) równoległych prądów Birkelanda i ich wzajemnych oddziaływań. Następnie omówiono wynikając z tej symulacji efekt ścisku osiowego (ang. z-pinch), oraz powodowane przez niego promieniowanie synchrotronowe. Porównano wzorce tego promieniowania… Czytaj dalej Tłumaczenie pracy Anthon Peratta nt prądów elektrycznych w plazmie kosmicznej

Kolejna aktywnie wydmuchująca galaktyka

Źródło: Gerald Cecil UNC/Chapel Hill et al., NASA 26 października 2004 Wspólną charakterystyką spiralujących prądów Birkelanda w wyładowaniu plazmowym, jest ich wydmuchiwanie na szczycie. Wpierw pojawia się trąba lub rożek na filarze najintensywniejszej części wyładowania. Często również materia gromadzi się wokół osi wyładowania, tworząc z trąby trójząb. Może też dojść do tego, że trzy, cztery… Czytaj dalej Kolejna aktywnie wydmuchująca galaktyka