Wyspowy Wszechświat

Trzy oddziałujące ze sobą galaktyki: NGC 7137 (po środku z lewej), NGC 7174 (po środku z prawej) oraz NGC 7176 (u dołu z prawej). @ NASA, ESA, oraz R. Sharples (University of Durham) 13 marca 2014 Galaktyczne pola magnetyczne odkryte zostały ponad 50 lat temu. Astronomowie dalej zadają podstawowe pytania dotyczące galaktyk: co powoduje ich… Czytaj dalej Wyspowy Wszechświat

Wybuch gazu

Obraz ten pokazuje trójwymiarową wizualizację obserwacji teleskopu ALMA zimnego tlenku węgla w pobliskiej galaktyce gwiazdotwórczej, NGC 253 (Galaktyka Rzeźbiarza). Oś pionowa pokazuje prędkość, a pozioma pozycję w centralnej części galaktyki. Kolory reprezentują intensywność emisji zarejestrowanych przez ALMA, gdzie różowy oznacza najsilniejsze,a czerwony najsłabsze. Prawa: ALMA (ESO/NAOJ/NRAO)/Erik Rosolowsky 27 luty 2014 Duży radioteleskop ALMA, znajdujący się… Czytaj dalej Wybuch gazu

Córki Plejona

Włókniste struktury w M45 (NGC 1435), gwiezdna gromada Plejady. Prawa: David Lane/NASA. 26 luty 2014 Czy kompresja gazu rodzi gwiazdy? Plejady to przypuszczalnie znany wielu ludziom widok, na zimowym niebie widać je na całym świecie. Zawierają ponad 1000 gwiazd, aczkolwiek gołym okiem widać tylko 14. Są znane przypuszczalnie od tysięcy lat, szczególnie odkąd nadano im… Czytaj dalej Córki Plejona

Włochaty Wszechświat

NGC 2020 (z lewej) oraz NGC 2014 (z prawej) w Wielkim Obłoku Magellana. Prawa: ESO 25 luty 2014 Popularne wzmianki o mgławicach z reguły pomijają ich „włochatą” strukturę. Ponieważ grawitacja nie potrafi wytwarzać długich, równomiernie rozłożonych włókien materii, astronomowie o nich nie mówią. Być może w ogóle ich nie widzą. Mgławica podwójna znajduje się Wielkim… Czytaj dalej Włochaty Wszechświat

Rozbłyski słoneczne i CME

To jest obraz SOHO Lasco-C3, zrobiony rodzącemu się rozbłyskowi. Widzimy silny przepływ plazmy na godzinie 4-tej. Czym dokładnie jest rozbłysk słoneczny? Rozbłysk słoneczny definiowany jest jako nagła, intensywna i eksplozywna zmiana w poziomach elektromagnetycznym plazmy w górnej atmosferze Słońca. Innymi słowy, jest to silne wyładowanie elektryczne w plazmie górnej atmosfery słonecznej. Strumienie elektronów, oraz prądy… Czytaj dalej Rozbłyski słoneczne i CME

Tłumaczenie pracy Anthon Peratta nt prądów elektrycznych w plazmie kosmicznej

Witam wszystkich. Ukończyłem wczoraj tłumaczenie, być może trochę koślawe, pracy Antoniego Peratta pt Dowód na prądy elektryczne w kosmicznej plazmie. W pracy przedstawiono symulację komputerową PIC (cząstka-w-komórce) równoległych prądów Birkelanda i ich wzajemnych oddziaływań. Następnie omówiono wynikając z tej symulacji efekt ścisku osiowego (ang. z-pinch), oraz powodowane przez niego promieniowanie synchrotronowe. Porównano wzorce tego promieniowania… Czytaj dalej Tłumaczenie pracy Anthon Peratta nt prądów elektrycznych w plazmie kosmicznej

Supernowa 1987A odkodowana

Supernowa 1987A jest najbliższym nam zjawiskiem supernowej badanym przez teleskop. Po raz pierwszy zaobserwowano ją w lutym 1987, w pobliżu obłoku Magellana, galaktyki karłowatej w pobliżu Drogi Mlecznej, w odległości zaledwie 169 000 lat św. od Ziemi. Dokładne obserwacje od 1987 roku dostarczyły dowodów, że supernowe to katastrofalne wyładowania elektryczne, skupione na gwieździe. Enigmatyczna i… Czytaj dalej Supernowa 1987A odkodowana

Gwiazdy w skupieniu plazmowym

Fragment mgławicy Carina, z widocznymi resztkami supernowej N 63a. Źródło: HST/ACS/WFC 20 stycznia 2014 Supernowa jest tym, czym określił ją Hannes Alfvén – wybuchem warstwy podwójnej. Wielki Obłok Magellana jest względnie małą, nieregularną galaktyką, położoną w przybliżeniu 168 000 lat św. od Ziemi. Odległość jest przybliżona, ponieważ otrzymano różne paralaksy podczas różnych pomiarów. Wewnątrz LMC… Czytaj dalej Gwiazdy w skupieniu plazmowym

Kształtowanie tego, co jest

Zgrupowanie galaktyk Arp 194. Źródło: NASA, ESA, Hubble Heritage Team (STScI/AURA) 14 stycznia 2014 Galaktyki są świetlistymi dziećmi elektrycznego rodzicielstwa, nie zrodzonym w ciemności z niewidzialnych sił. „Słuchaj jednej strony, a będziesz w ciemności. Posłuchaj obydwu, a cię oświeci.” − Lord Chesterfield „Galaktyki występują w wielu kształtach i rozmiarach, ale do niedawna astronomowie nie umieli… Czytaj dalej Kształtowanie tego, co jest

Kolejna aktywnie wydmuchująca galaktyka

Źródło: Gerald Cecil UNC/Chapel Hill et al., NASA 26 października 2004 Wspólną charakterystyką spiralujących prądów Birkelanda w wyładowaniu plazmowym, jest ich wydmuchiwanie na szczycie. Wpierw pojawia się trąba lub rożek na filarze najintensywniejszej części wyładowania. Często również materia gromadzi się wokół osi wyładowania, tworząc z trąby trójząb. Może też dojść do tego, że trzy, cztery… Czytaj dalej Kolejna aktywnie wydmuchująca galaktyka