(Z Dodatku C książki Electric Sky D. E. Scotta, Moikamar 2006) Ciemne elektrony znalezione przez NASA (ostatnia aktualizacja w czerwcu 2013) W późnych latach 1970 Ralph Juergens badał[1], w jaki sposób Słońce otrzymuje swoją energię z zewnętrznego przepływu energii elektrycznej. Przystąpił do obliczania liczby dostępnych elektronów, które oddziałując z otrzymanym woltażem Słońca, byłyby wystarczające do… Czytaj dalej Przepływ słonecznych elektronów
Kategoria: electric-cosmos.org
Przesunięcie ku czerwieni
Czym jest redszift? Jeśli linie emisyjne światła pochodzącego z gwiazdy lub galaktyki pojawiają się na niższej częstotliwości (przesuwają się ku czerwieni), niż analogiczne linie widoczne w spektrum Słońca, mówi się, że obiekt ten wykazuje „dodatni redszift”. Powszechnie akceptowane wyjaśnienie tego efektu jest takie, że obiekt ten porusza się w przeciwnym do nas kierunku. Interpretacja ta… Czytaj dalej Przesunięcie ku czerwieni
Układ Słoneczny
Plazma słoneczna Przestrzeń wokół Słońca, jego korona i dalej, wypełniona jest plazmą. W rzeczywistości większość przestrzeni jest nią wypełniona – w większości będącą w trybie ciemnego prądu. Planety i ich księżyce niosą przez plazmę ładunek elektryczny. Morze plazmy, w którym zanurzony jest Układ słoneczny, rozciąga się do tego, co nazywamy heliopauzą – gdzie przypuszczalnie znajduje… Czytaj dalej Układ Słoneczny
Galaktyki
Zwykła definicja, czym jest galaktyka: wyspa we Wszechświecie lub rozległe zbiorowisko gwiazd nie jest może błędna, ale jest myląca. Ze względu na niezmierne odległości pomiędzy gwiazdami, nawet w najgęstszych regionach, poprawna definicja powinna brzmieć rozległa formacja chmury plazmy, zawierająca prądy elektryczne, i okazjonalnie punktów materii, zwanych mgławicami, gwiazdami i planetami. Kształt charakteryzujący większość galaktyk opisany… Czytaj dalej Galaktyki
Gwiezdna ewolucja
Wprowadzenie Jeśli Słońce jest dogłębnie elektrycznym zjawiskiem, a tak wydaje się być, i jeśli jest również typową gwiazdą, wówczas wszystkie gwiazdy powinny wykazywać właściwości pasujące do modelu elektrycznego Słońca. Czy tak jest? Ekstrapolujmy model i porównajmy go z obserwacjami gwiazd. W 1911 Ejnar Hertzspung skonstruował wykres absolutnej jasności gwiazd względem ich typu widmowego (temperatury), dotyczący… Czytaj dalej Gwiezdna ewolucja
Problem słonecznych neutrino
Raport Obserwatorium Neutrino Sudbury – analiza Brakujące neutrino Reakcje termojądrowe tego typu, który ma zasilać nasze Słońce, muszą emitować potok neutrin elektronowych. Ale od 30 lat nigdy nie stwierdzono ich wystarczającej liczby. W wykryciu ich zawiodły serie drogich eksperymentów. Neutrina słoneczne oczywiście zaobserwowano – ale tylko w jednej trzeciej wymaganej ilości, przy założeniu, że fuzja… Czytaj dalej Problem słonecznych neutrino
Elektryczne Słońce
(Z lewej) Rozbłysk słoneczny wykazujący ruch skrętny, charakterystyczny dla prądu Birkelanda. (Z Prawej) Obraz w promieniach roentgenowskich aktywnej niskiej korony Słońca. Hipoteza elektrycznego Słońca Podstawy Nie ma obecnie wątpliwości, że efekty elektryczne w plazmie grają ważną rolę w zjawiskach obserwowanych na słońcu. Główne własności Modelu Elektrycznego Słońca są następujące: Większość przestrzeni w naszej galaktyce wypełniona… Czytaj dalej Elektryczne Słońce
Ciemna (brakująca) materia
Czego brakowało Duński astronom, Jan Oort, pierwszy zauważył problem „brakującej materii” w 1930 roku. Obserwując dopplerowskie przesunięcie ku czerwieni widma gwiazd blisko płaszczyzny naszej galaktyki, doszedł do wniosku, że jest w stanie policzyć, jak szybko się poruszają. Ponieważ galaktyka nie rozpada się na kawałki, doszedł do wniosku, że wewnątrz niej musi znajdować się wystarczająco dużo… Czytaj dalej Ciemna (brakująca) materia
Plazma – podstawowy stan materii
Definicje Kiedy jeden lub więcej zewnętrznych (walencyjnych) elektronów zostanie oddzielonych od atomu, mówimy, że atom jest zjonizowany. Wykazuje wówczas dodatni ładunek elektryczny, i jest zwany jonem dodatnim. Z drugiej strony, jeśli dodatkowy elektron jest dodany do obojętnego elektrycznie atomu, zyskuje on ładunek ujemny, i jest nazywany jonem ujemnym. Siły elektryczne pomiędzy różnymi jonami są rzędy… Czytaj dalej Plazma – podstawowy stan materii
Model konceptualny przestrzeni międzygwiezdnej
Współcześni astronomowie twierdzą, że jedynymi siłami formować i kierować galaktykami tworzącymi Wszechświat, są pola grawitacyjne oraz magnetyczne. Aby osądzić, czy istnieje jakakolwiek alternatywa, musimy umieć sobie zwizualizować względne rozmiary gwiazd i odległości pomiędzy nimi. W tym celu musimy przeskalować model tak, żeby móc się do niego odnieść. Jest to bardzo trudne, jeśli nie niemożliwe, aby… Czytaj dalej Model konceptualny przestrzeni międzygwiezdnej