Skrócenie wymiarów a interferometr Michelsona

Eksperyment Michelsona jest dobrą ilustracją skrócenia wymiarów oraz wpływu tego zjawiska na skasowanie spodziewanych rezultatów. Przeanalizujmy to szczegółowo. Jak przypuszczamy, rozmiary interferometru zmieniają się podczas ruchu przez ośrodek zgodnie z następującą regułą: L’=L⋅1−β21−β2sin2θ (2.12) θ jest kątem ustawienia interferometru względem kierunku ruchu. θ=0°L’∥=L∥⋅1−β2 (2.13) θ=90°L’⊥=L⊥⋅1−β2 (2.14) W tych kierunkach fale stojące zmniejszają swoje rozmiary w… Czytaj dalej Skrócenie wymiarów a interferometr Michelsona

Oscylacje, fale stojące i fizyczne standardy pomiaru

Oscylacje (pulsacje) to jedne z podstawowych form ruchu. Każda oscylacja istnieje sama z siebie, nie połączona z czymkolwiek, a będąc bez obserwatora nie posiada ilościowych parametrów i pomiarów. Po prostu istnieje! Do ustalenia tych parametrów i pomiarów potrzebny jest obserwator. Nie może on jednak nic powiedzieć o źródle oscylacji, dopóki nie ma w zasięgu innych… Czytaj dalej Oscylacje, fale stojące i fizyczne standardy pomiaru

Rytmodynamika: postulaty & zadania

Postulaty we współczesnej fizyce Wielu badaczy sądzi, ze własne doświadczenie jest jedynym źródłem i kryterium prawdy. Jeśli tak, to założenia paradygmatów współczesnej fizyki muszą opierać się na zjawiskach i własnościach, które są dobrze dowiedzione, i przez to uważane za fundamentalne. Ale jeśli te procesy i zjawiska są niewyjaśnione na poziomie procesów, czyli nie wiadomo, jaki… Czytaj dalej Rytmodynamika: postulaty & zadania

Potencjały geometrii falowej

Aby wymierzyć potencjały geometrii falowej, wyobraźmy sobie model dwuwymiarowy: dwa zgodne oscylatory, najpierw stacjonarne, a potem poruszające się, ale w stałej odległości od siebie. Baz obliczeń widzimy, że wzór interferencyjny się zmienia: zależy nie tylko od prędkości, lecz również od orientacji układu oscylatorów w stosunku do kierunku ruchu. Gdyby prędkość układu oraz orientacja mogły się… Czytaj dalej Potencjały geometrii falowej

1.05 Własciwości obiektów falowej geometrii

Jako narzędzie, geometria falowa umożliwia modelowanie procesów samoorganizacji prostych, jak i bardziej złożonych układów, bez żadnych skomplikowanych obliczeń reagujących ze sobą sił. Modelowanie opiera się na założeniu, że stan ośrodka wokół badanego oscylatora będzie przesuwał tenże oscylator w stronę miejsca, gdzie jest stan równowagi. Gdy obszar równowagi się przesunie, oscylator podąży za nim. Ale poruszający… Czytaj dalej 1.05 Własciwości obiektów falowej geometrii

1.04 Geometria fal

W geometrii, nośnik konstrukcji pełni rolę absolutnego układu odniesienia (AUO). Jest to konieczne, w celu użycia geometrii euklidesowej w modelowaniu falowych procesów fizycznych. Bez nośnika, modelowanie procesów falowych jest niemożliwe, lub też jest możliwe po dodaniu dodatkowych otwartych warunków. Istnieje szereg rodzajów geometrii: Geometria statyczna z ustalonymi punktami, figurami i relacjami pomiędzy nimi. W geometrii… Czytaj dalej 1.04 Geometria fal