Czarne rozbłyski

Artystyczna wizja rozbłyskującej czarnej dziury, GX 339-4. Źródło: NASA 27 stycznia 2014 Teoria czarnych dziur przeczy sama sobie. Większość astrofizyków próbuje wyjaśnić wąskie dżety, wytryskające z różnych źródeł, przy pomocy słów takich jak „dysza” lub „wysokie ciśnienie”, co przeczy znanemu zachowaniu gazów w próżni. Na przykład, nawiązując do niedawnej informacji prasowej, odkryto flary wytryskujące z… Czytaj dalej Czarne rozbłyski

Motyle na nitce

NGC 6537 – przykład dwubiegunowej mgławicy planetarnej. Ostatnie obserwacje podobnych obiektów w pobliżu jądra galaktyki pokazują ich przyleganie do płaszczyzny galaktyki. NGC 6537 nie została objęta tymi badaniami. Źródło: ESO 6 lutego 2014 Współczesna astronomia ma problem z mgławicami planetarnymi (PN): grawitacja nie jest w stanie zrobić tego, co one robią. Astronomowie wynaleźli rodzaj pseudo… Czytaj dalej Motyle na nitce

Kwazar na tle galaktyki

Źródło: Jane C. Charlton (Penn State) et al., HST, ESA, NASA 1 października 2004 3 października 2003 – dowiedziono błędności Wielkiego Wybuchu. Ponownie. A oto i dowód (zdjęcie powyżej). Galaktyka NGC 7319 ma określenie Seyfert 2, co oznacza, że jest osłonięta przez tak ciężkie obłoki pyłu, że tłumią one większość jej światła z aktywnego jądra,… Czytaj dalej Kwazar na tle galaktyki

Palce Boga

Źródło: (góra) Halton Arp, (dół) AAO newsletter, Aug 1996 18 października 2004 Teoria Wielkiego Wybuchu określa rozmiar, kształt i wiek Wszechświata (zgodnie z ostatnimi danymi z satelitów, jest on sferą o średnicy 78 miliardów lat świetlnych a jego wiek wynosi 13,7 miliarda lat). Ponieważ astronomowie wierzą, że przesunięcie ku czerwieni jest miarą odległości, większość odległości… Czytaj dalej Palce Boga

Grawitacja jak żaba

Żaba lewitująca w polu magnetycznym o natężeniu 16 tesli. Źródło: High Field Magnet Laboratory, Radboud University, Nijmegen, Netherlands 30 stycznia 2014 Wyłącznie grawitacyjny wszechświat nie potrafi wyjaśnić pewnych rozbieżności. Ilya Prigogine od młodego wieku był zaniepokojony, że zaakceptowana teoria fizyczna jest zbiorem jaskrawych rozbieżności z obserwacjami: determinizmem oraz symetrią względem czasu. Większość obserwacji dotyczyła przypadkowości… Czytaj dalej Grawitacja jak żaba

Wybuchy słoneczne

Ultrafioletowy obraz długiego na 100 000 km eksplodującego włókna słonecznego (31 sierpnia 2013). Źródło: NASA/SDO/GSFC. 29 stycznia 2014 Intensywność słonecznego pola magnetycznego oraz wiatru słonecznego okresowo zmniejsza się niskich poziomów, lecz mimo to możliwe są eksplozywne zdarzenia. 25 sierpnia 1997, NASA wypuściło satelitę Advenced Composition Explorer (ACE), z misją monitorowania energetycznych jonów przychodzących od Słońca,… Czytaj dalej Wybuchy słoneczne

Szprychy Saturna

Źródło: NASA/JP//SSI 6 lipca 2004 Kiedy Voyager 1 i Voyager 2 przelatywało obok Saturna w listopadzie 1980 i w sierpniu 1981, astronomowie byli zaskoczeni widokiem czarnych „szprych” na środkowym pierścieniu planety. Tym niemniej później, gdy do Saturna dotarła sonda Cassini, astronomowie zdziwili się ponownie: szprychy znikły. Elektryczny Wszechświat może wyjaśnić tą zagadkę. Szprychy mogły zostać… Czytaj dalej Szprychy Saturna

Kratery w laboratorium

Źródło: Mel Acheson, C.J.Ransom 2 stycznia 2004 Planetolodzy przez długi czas zakładali, że większość kraterów w Układzie Słonecznym powstała w wyniku zderzeń. Jednak eksperymenty laboratoryjne pokazały, że wyładowania elektryczne potrafią odtworzyć obserwowane wzory kraterów, i na w zaskakujące sposoby. Jak zrobić krater? Naukowcy zadają sobie to pytanie, odkąd Galileusz skierował swój teleskop ku księżycowi w… Czytaj dalej Kratery w laboratorium

Gwiazdy w skupieniu plazmowym

Fragment mgławicy Carina, z widocznymi resztkami supernowej N 63a. Źródło: HST/ACS/WFC 20 stycznia 2014 Supernowa jest tym, czym określił ją Hannes Alfvén – wybuchem warstwy podwójnej. Wielki Obłok Magellana jest względnie małą, nieregularną galaktyką, położoną w przybliżeniu 168 000 lat św. od Ziemi. Odległość jest przybliżona, ponieważ otrzymano różne paralaksy podczas różnych pomiarów. Wewnątrz LMC… Czytaj dalej Gwiazdy w skupieniu plazmowym

Dżety komety Wild 2

Źródło: Stardust Team, JPL, NASA 1 lipca 2004 Struktura dżetów na komecie Wild 2 jest radykalnie różna od tego, co przewidywał model ortodoksyjnych astronomów. Dżety takie nie stanowią natomiast problemu dla modelu elektrycznego. Należący do NASA pojazd Stardust zrobił to zdjęcie komety Wild 2 2 stycznia 2004. Po lewej widać jądro komety, a po prawej… Czytaj dalej Dżety komety Wild 2