Być może niektórzy się zastanawiają, kiedy wreszcie wrzucę coś nowego. Niecierpliwych informuję, że praca jest w toku. Jestem w trakcie tłumaczenia Kompendium Globalnego Skalowania, dostępnego w oryginale pod tym adresem, na stronie Instytutu Globalnego Skalowania w Niemczech, w Monachium. Kompendium to opisuje matematyczne podstawy fraktali, będących z kolei podstawą teorii Globalnego Skalowania. Omówione jest również… Czytaj dalej Przestój kontrolowany, kompendium z globalnego skalowania w drodze
Autor: pirogronian
Przepowiednie dla nauki o kometach po misji Rosetta
Misja Rosetta do komety 67P wciąż jest we wczesnym stadium, ale od pewnego czasu nadchodzą nadzwyczajne odkrycia. Poniżej jest krótki przegląd dotychczasowych kluczowych znalezisk: Jak w przypadku innych komet, powierzchnia 67P jest czarniejsza niż węgiel drzewny, co jest ciągłym dylematem w nauce o kometach. Powierzchnia nie wykazuje obserwowalnego lodu wodnego, mimo bezprecedensowych zdjęć wysokiej rozdzielczości… Czytaj dalej Przepowiednie dla nauki o kometach po misji Rosetta
Wprowadzenie do teorii globalnego skalowania
(Wyjątki z książki) Fale dźwiękowe w skali logarytmicznej jako przyczyna grawitacji Istnienie gęstościowych fal stojących w przestrzeni logarytmicznej – po raz pierwszy w historii fizyki – wyjaśnia pochodzenie grawitacji. Globalny przepływ materii w kierunku węzłów stojącej fali gęstości jest powodem fizycznego zjawiska przyciągania grawitacyjnego. Zatem cząstki, atomy, molekuły, ciała niebieskie, etc. – skale i pomiary,… Czytaj dalej Wprowadzenie do teorii globalnego skalowania
Związane krople symulują efekt Zeemana
Fotografia dwóch wędrowców, okrążających się nawzajem na powierzchni płynu. Krople i związane z nimi fale są analogią do dualizmu cząstkowo-falowego mechaniki kwantowej i zostały użyte do odtworzenia efektu Zeemana w atomowych stanach związanych. Dzięki uprzejmości Antonin’a Eddi’ego i innych. Fizycy we Francji użyli dwóch odbijających się kropli na powierzchni cieczy do symulacji efektu Zeemana –… Czytaj dalej Związane krople symulują efekt Zeemana
Modelowe spojrzenie na samo-napędzanie molekuł
Ze względu na swoje mikroskopijne rozmiary, nikt jeszcze nie widział struktury molekuły czy atomu. hipotetyczne schematy owych formacji oparte są na pośrednich, otrzymanych instrumentalnie obserwacji, przybliżających zarówno zachowanie, jak i właściwości atomów i molekuł. Jedną z takich właściwości jest samo-napędzanie. Przeanalizujmy owo samo-napędzanie na przykładzie molekuły wody. W normalnych warunkach można by przypuszczać, że kąt… Czytaj dalej Modelowe spojrzenie na samo-napędzanie molekuł
Bezwładność własnością układu
Definicja bezwładności: skłonność ciała do stawiania oporu zewnętrznym siłom, dopóki jego elementy odpowiedzialne za samo-synchronizację nie wejdą w nowy stan synchronizacji. W jaki sposób się to odbywa? W momencie rozpoczęcia ruchu, aktywne elementy ciała przesuwają się względem dziur potencjału, czyli dziury potencjału wloką się za tymi elementami. Bezwładność, lub opór przed zewnętrznymi wpływami, będzie kontynuowana,… Czytaj dalej Bezwładność własnością układu
Właściwości sztucznych ciał sprężystych
Prędkość − zależna od różnicy fazy Jeśli sztuczny obiekt zbudowany jest na gruncie elektromagnetycznym, tzn jego elementy to aktywne rezonatory, prędkość ruchu takiego obiektu będzie zależała od przesunięcia fazy pomiędzy rezonatorami. Obliczmy przesunięcie fazy, potrzebne do nadania obiektowi prędkości, powiedzmy, 1 km/s. Δφ = πV/c = 0,0006° Nie oznacza to, że nasz sztuczny obiekt natychmiast… Czytaj dalej Właściwości sztucznych ciał sprężystych
Nieistniejąca woda
Anaglif pokazujący część powierzchni komety 67P/Churyumov-Gerasimenko. Kliknij, aby powiększyć. Źródło: NASA/ESA 5 września 2014 Jak dotąd, lód wodny komety 67P/Churyumov-Gerasimenko pozostaje ukryty. Nawiązując do niedawnego oświadczenia prasowego, jeden z pokładowych instrumentów sondy Rosetta rejestruje tlen i wodór, otaczające kometę 67P/C-G. ALICE jest trójwymiarowym spektrometrem, zbudowanym do badania kometarnej komy, jak również powierzchni. Jednakowoż wyniki pracy… Czytaj dalej Nieistniejąca woda
Falowy model ciała elastycznego
Prosty model i eksperymenty pokazują, że układy falowe mają skłonność do formowania (samo-organizowania) w przestrzeni siatkowej struktury, podobnej do struktury obiektu fizycznego. Do owej samo-organizacji i połączeń pomiędzy źródłami wymagany jest sprężysty ośrodek falowy, jak również oscylujące źródła i występowanie pomiędzy nimi fal stojących. Źródła są w fazie i tworzą model sztucznego ciała sprężystego, zawierającego… Czytaj dalej Falowy model ciała elastycznego
Przepływ słonecznych elektronów
(Z Dodatku C książki Electric Sky D. E. Scotta, Moikamar 2006) Ciemne elektrony znalezione przez NASA (ostatnia aktualizacja w czerwcu 2013) W późnych latach 1970 Ralph Juergens badał[1], w jaki sposób Słońce otrzymuje swoją energię z zewnętrznego przepływu energii elektrycznej. Przystąpił do obliczania liczby dostępnych elektronów, które oddziałując z otrzymanym woltażem Słońca, byłyby wystarczające do… Czytaj dalej Przepływ słonecznych elektronów