Powierzchnia Słońca

Powierzchnia Słońca, jego fotosfera i elektryczne rozbłyski Fotosfera Słońca jest często mylona z jego powierzchnią. W rzeczywistości, jest to tylko „płynopodobna” warstwa plazmy zbudowana z neonu, pod którą znajduje się właściwa powierzchnia. Widoczna warstwa składa się z włókien penumbry, sięgających na kilka tysięcy kilometrów w głąb. Widoczna neonowa warstwa plazmy, którą nazywamy fotosferą, oraz cieńsza,… Czytaj dalej Powierzchnia Słońca

Czarne rozbłyski

Artystyczna wizja rozbłyskującej czarnej dziury, GX 339-4. Źródło: NASA 27 stycznia 2014 Teoria czarnych dziur przeczy sama sobie. Większość astrofizyków próbuje wyjaśnić wąskie dżety, wytryskające z różnych źródeł, przy pomocy słów takich jak „dysza” lub „wysokie ciśnienie”, co przeczy znanemu zachowaniu gazów w próżni. Na przykład, nawiązując do niedawnej informacji prasowej, odkryto flary wytryskujące z… Czytaj dalej Czarne rozbłyski

Motyle na nitce

NGC 6537 – przykład dwubiegunowej mgławicy planetarnej. Ostatnie obserwacje podobnych obiektów w pobliżu jądra galaktyki pokazują ich przyleganie do płaszczyzny galaktyki. NGC 6537 nie została objęta tymi badaniami. Źródło: ESO 6 lutego 2014 Współczesna astronomia ma problem z mgławicami planetarnymi (PN): grawitacja nie jest w stanie zrobić tego, co one robią. Astronomowie wynaleźli rodzaj pseudo… Czytaj dalej Motyle na nitce

Kwazar na tle galaktyki

Źródło: Jane C. Charlton (Penn State) et al., HST, ESA, NASA 1 października 2004 3 października 2003 – dowiedziono błędności Wielkiego Wybuchu. Ponownie. A oto i dowód (zdjęcie powyżej). Galaktyka NGC 7319 ma określenie Seyfert 2, co oznacza, że jest osłonięta przez tak ciężkie obłoki pyłu, że tłumią one większość jej światła z aktywnego jądra,… Czytaj dalej Kwazar na tle galaktyki

Palce Boga

Źródło: (góra) Halton Arp, (dół) AAO newsletter, Aug 1996 18 października 2004 Teoria Wielkiego Wybuchu określa rozmiar, kształt i wiek Wszechświata (zgodnie z ostatnimi danymi z satelitów, jest on sferą o średnicy 78 miliardów lat świetlnych a jego wiek wynosi 13,7 miliarda lat). Ponieważ astronomowie wierzą, że przesunięcie ku czerwieni jest miarą odległości, większość odległości… Czytaj dalej Palce Boga

Grawitacja jak żaba

Żaba lewitująca w polu magnetycznym o natężeniu 16 tesli. Źródło: High Field Magnet Laboratory, Radboud University, Nijmegen, Netherlands 30 stycznia 2014 Wyłącznie grawitacyjny wszechświat nie potrafi wyjaśnić pewnych rozbieżności. Ilya Prigogine od młodego wieku był zaniepokojony, że zaakceptowana teoria fizyczna jest zbiorem jaskrawych rozbieżności z obserwacjami: determinizmem oraz symetrią względem czasu. Większość obserwacji dotyczyła przypadkowości… Czytaj dalej Grawitacja jak żaba

Wybuchy słoneczne

Ultrafioletowy obraz długiego na 100 000 km eksplodującego włókna słonecznego (31 sierpnia 2013). Źródło: NASA/SDO/GSFC. 29 stycznia 2014 Intensywność słonecznego pola magnetycznego oraz wiatru słonecznego okresowo zmniejsza się niskich poziomów, lecz mimo to możliwe są eksplozywne zdarzenia. 25 sierpnia 1997, NASA wypuściło satelitę Advenced Composition Explorer (ACE), z misją monitorowania energetycznych jonów przychodzących od Słońca,… Czytaj dalej Wybuchy słoneczne

Cassini – powrót do domu

Cassini w pobliżu pięknej planety z pierścieniami – Saturna. Źródło: NASA/JPL/Space Science Institute Nic tak nie zachwyca, jak pierścienie Saturna. Przyczyną tego jest, jak sądzę zderzenie oczekiwań z nieprawdopodobieństwem. Zaobrączkowana sfera jest archetypową planetą z naszego dzieciństwa, z kolorowanek, tablic szkolnych, gumek, kartek urodzinowych… Tak więc, kiedy widzimy Saturna, jest tu obecny rodzaj natychmiastowego rozpoznania,… Czytaj dalej Cassini – powrót do domu

Szprychy Saturna

Źródło: NASA/JP//SSI 6 lipca 2004 Kiedy Voyager 1 i Voyager 2 przelatywało obok Saturna w listopadzie 1980 i w sierpniu 1981, astronomowie byli zaskoczeni widokiem czarnych „szprych” na środkowym pierścieniu planety. Tym niemniej później, gdy do Saturna dotarła sonda Cassini, astronomowie zdziwili się ponownie: szprychy znikły. Elektryczny Wszechświat może wyjaśnić tą zagadkę. Szprychy mogły zostać… Czytaj dalej Szprychy Saturna

Supernowa 1987A odkodowana

Supernowa 1987A jest najbliższym nam zjawiskiem supernowej badanym przez teleskop. Po raz pierwszy zaobserwowano ją w lutym 1987, w pobliżu obłoku Magellana, galaktyki karłowatej w pobliżu Drogi Mlecznej, w odległości zaledwie 169 000 lat św. od Ziemi. Dokładne obserwacje od 1987 roku dostarczyły dowodów, że supernowe to katastrofalne wyładowania elektryczne, skupione na gwieździe. Enigmatyczna i… Czytaj dalej Supernowa 1987A odkodowana