Trudno nie dostrzec faktu, że pod koniec XX w nastała w nauce ciekawa sytuacja: materia przestała istnieć, a jej miejsce zajęły równania. Na długo przed tym istnienie takiego trendu zostało wskazane przez Władimira Lenina w jego pracach filozoficznych, jednak nikt nie przykładał do tego dużej wagi. Obecnie, współcześni naukowcy, którzy określają siebie jako materialistów, hołubią eksperymentalno-fenomenologiczny koktail, w którym fizyka została całkowicie zastąpiona matematyką, a absolutnie niesamowitymi modelami. Supremacja tego typu fundamentalnej fizyki zakończyła XX wiek i wciąż trwa.
Oprócz wiedzy o falowej budowie materii, świetle, falach radiowych, uczeni ideolodzy wciąż zaprzeczają istnieniu ośrodka falowego. Jest to znaczący paradoks: są fale, jednak nie ma ośrodka falowego! Taka niegotowość do rozważania rzeczy oczywistych doprowadza do fragmentacji spojrzenia naukowego, a co za tym idzie, do niezdolności do stworzenia spójnego, w pełni działającego modelu. Aby ukryć swoją intelektualną niemoc, odwołują się do tak przekonywującego
wyjaśnienia, jakim jest Taka jest droga natury!
, zapożyczonego z filistyńskiego arsenału mądrości, zatytułowanemu Wszyscy tak żyją!
, lub też przywołują intelektualne spekulacje typu: pola jako specjalny rodzaj materii
, masa jako wewnętrzna właściwość
, krzywizna czasoprzestrzeni
i tak dalej. Wszyscy stanowczo zapewniają, żaden racjonalnie nie wyjaśnia.
Dla autora i jego modelu rytmodynamiki, ośrodek falowy nie tylko po prostu istnieje. On jest nie do oddzielenia od zjawisk falowych: bez pojęcia ośrodka falowego model nie mógłby działać, oraz implementować swoich uniwersalnych funkcji.
Yuri. M. Iwanow
Rytmodynamika – 2.01
Link do oryginału: http://www.rhythmodynamics.com/rd_2007en.htm#2.01