Błędne koło

Topografia basenu Mare Orientale. Credit: Ernest Wright, NASA/GSFC Scientific Visualization Studio 28 października 2016 Poimpaktowe formacje są przypuszczalnie czymś innym. Mare Orientale (Morze Wschodnie) jest położone, patrząc z Ziemi, na brzegu tarczy Księżyca, co czyni je trudnym do obejrzenia przez ziemskie teleskopy. Jest ono niemal kompletnym, koncentrycznym pierścieniem w okalającym zagłębieniu w regolicie. Jest wewnętrznie… Czytaj dalej Błędne koło

Efekt Kerra w optyce

Efekt Kerra, w optyce geometrycznej, jest rozszerzeniem zasad załamania światła podczas jego przechodzenia przez przejrzysty materiał o zmiennym indeksie refrakcji. Efekt ten stał się ważny w przemyśle telekomunikacyjnym, dla włókien optycznych (włókna o zmiennym indeksie załamania). Efekt Kerra używany jest do ominięcia rozpraszania kolorów podczas transmisji światła. W rezultacie na całej długości trasy zachowana zostaje… Czytaj dalej Efekt Kerra w optyce

Krzyż Einsteina, kość w soczewkowaniu grawitacyjnym

Idź precz, Szatanie! Einstein, twoje dzieci oszalały, wszędzie widzą miraże! Krzyż Einsteina był pierwszym przykładem soczewki grawitacyjnej, jaki nam pokazano. Byliśmy pod wrażeniem jego wspaniałości oraz pół matematycznej formy tego zjawiska. Potem ujrzeliśmy wiele innych. Abell 2218 jest z pewnością jednym z najniezwyklejszych spektakli, jakie Wszechświat nam ukazał. Ale spójrzmy razem na ten słynny krzyż.… Czytaj dalej Krzyż Einsteina, kość w soczewkowaniu grawitacyjnym

Kość w ciemnej materii

Źródło: Françoise Combes Grawitacja a obroty galaktyk Obserwując prędkości obrotowe galaktyk, astronomowie szybko zauważyli rażącą, systematyczną anomalię: galaktyki nie obracały się tak, jak powinny. Obracały się z niemal stałą prędkością, innymi słowy, prędkość obrotowa była zbyt duża na ich peryferiach, niż wynikałoby to z wyliczeń na podstawie uniwersalnych praw grawitacji (zauważmy, że możemy założyć przeciwieństwo:… Czytaj dalej Kość w ciemnej materii

Projekt SAFIRE – testowanie elektrycznego Słońca

Poza Ziemią, Słońce jest najpilniej studiowanym obiektem w Układzie Słonecznym. Niemal wszystkie zjawiska słoneczne wciąż sprawiają fizykom kłopoty. Jednak teraz, ekspert od projektu eksperymentów, Monty Childs, przewodzi projektowi, mającemu pokazać, jak elektryczna plazma może wytworzyć enigmatyczne zachowania Słońca w laboratorium. Monty i jego grupa badawcza są pewni, że obecna technologia pozwala dobrze przetestować hipotezę elektrycznego… Czytaj dalej Projekt SAFIRE – testowanie elektrycznego Słońca

Ko(s)miczne promienowanie tła

Idź precz, Szatanie! Ukryj te szatańskie, fluktuujące podobieństwa… Mieliśmy COBE, nieomal mieliśmy MAP, teraz mamy WMAP. Wielki Wybuch został potwierdzony. ☻ Pomiary uczyniono w paśmie radiowym: Pasmo Częstotliwość w GHz K 23 Ka 33 Q 41 V 61 W 94 Obróbka cyfrowa musi przede wszystkim: (* CMB – Cosmic Microwave Background – kosmiczne promieniowanie tła.)… Czytaj dalej Ko(s)miczne promienowanie tła

Przyleganie kwazarów i galaktyk

Fakty historyczne: W 1980 roku ukazała się książka Haltona Arpa pt Kwazary, przesunięcia ku czerwieni oraz kontrowersje, podsumowująca obserwacje autora, gdy pracował dla Caltech. Wspomniał w niej między innymi o przyleganiu kwazarów do galaktyk. Wznowił i uzupełnił swoje poglądy w wydanej w 1998 roku książce Seeing Red. Potem, w 2003, opublikował Katalog Niezgodnych Przesunięć ku… Czytaj dalej Przyleganie kwazarów i galaktyk

Galaktyki i kwazary połączone mostami materii

Historyczne fakty: W 1966 roku, Halton Arp opublikował Atlas Osobliwych Galaktyk. Atlas zawiera 338 galaktyk, z których każda jest dziwniejsza od poprzedniej. Po lewej jest kilka zn ich. Oczywiście, w Atlasie nie ma wszystkich dziwnych galaktyk. A samo pojęcie normalności w stosunku do galaktyk jest mało precyzyjne. Powiedzmy, że dziwaczne galaktyki Arpa trudno zakwalifikować w… Czytaj dalej Galaktyki i kwazary połączone mostami materii

Kwazary i kwantyzacja przesunięcia ku czerwieni

W 1967, G. Burbidge, wraz z wieloma innymi, wykazał, że przesunięcia ku czerwieni kwazarów mają skwantowane wartości. Potwierdził to Halton Arp. K. G. Karlsson odkrył prawo empiryczne, pokazane poniżej, rządzące tymi wartościami. (1 + zi + 1) = 1,23 (1 + zi) Z 0,06 0,30 0,60 0,96 1,41 1,96 2,64 3,48 Źródło: G. Burbidge Maksima… Czytaj dalej Kwazary i kwantyzacja przesunięcia ku czerwieni