Postulaty teorii falowej

Materia składa się z fal. Materialny wszechświat w całości złożony jest z eteru.

Falowa teoria materii i wszystkich sił

Drugi postulat Alberta Einsteina mówi, że prędkość światła jest taka sama dla wszystkich inercjalnych obserwatorów. Jest to całkowitą nieprawdą. Z absolutnego punktu widzenia, światło podróżuje ze stałą prędkością przez eter, ale każdy poruszający się obserwator jest mylony przez transformację Lorentza, która nie jest niczym innym, jak efektem Dopplera.

Eter istnieje. Materia w całości składa się z elektronów, które są sferycznymi falami stojącymi. Fale te nie zanikają dzięki temu, że eter pełen jest silnych, dopływających stale fal, przybywających od całej materii Wszechświata, której energia jest przekierowywana do elektronów. Wówczas energia ta jest wypromieniowywana przez elektrony jako fale sferyczne, za pomocą których działają wszystkie siły.

Ponieważ fale wywierają ciśnienie radiacyjne, wynikiem jest ruch. Ruch ten podlega efektowi Dopplera, należy zatem zrozumieć, co się dzieje, gdy układ fal stojących przemieszcza się przez eter. Prowadzi to do transformacji Lorentza.

Oznacza to, że fale stojące wewnątrz materii powinny podlegać transformacjom Lorentza. Materia musi się skracać w osi ruchu. Musi spowolnić swoją ewolucję, przez co zachodzi przesunięcie czasu.

Lorentz miał rację. Co zaskakujące, prowadzi to do teorii względności. Teorii względności Lorentza.

Postulaty

Większość z poniższych postulatów pochodzi z mojej pierwszej książki La Théorie de l’Absolu (Teoria Absolutu) z maja 2000.

Postulaty teorii falowej

  1. Eter istnieje.
  2. Elektrony są jednostkami ze sferycznych fal stojących, zdolnymi do ruchu.
  3. Każdy elektron jest wzmacniany falami nadchodzącymi od wszystkich pozostałych elektronów we Wszechświecie.
  4. Prędkość fal eteru jest stała i absolutna.
  5. Wszystkie elektrony w spoczynku oscylują z tą samą częstotliwością.
  6. Materia w całości składa się z elektronów.
  7. Wszystkie siły są wynikiem sferycznych fal Huygensa.
  8. Ciśnienie radiacyjne jest siłą odpychającą i jedyną.
  9. Efekt cienia jest siłą przyciągającą, wynikającą z ciśnienia radiacyjnego w przeciwnych kierunkach.
  10. Ruch jest wynikiem ciśnienia radiacyjnego.
  11. Masa materii jest ustalona energią jej fal.
  12. Prawo stałości zjawisk fizycznych, wyrażone przez Poincarego, jest prawdziwe.
  13. Siły falowe akcji i reakcji podlegają efektowi Dopplera i są równoczesne.
  14. Energia jest wynikiem ruchu.
  15. Istnieje tylko jedna podstawowa prędkość: prędkość fal eteru, będąca również prędkością światła.
  16. Kartezjański układ współrzędnych znajduje się w spoczynku w eterze i jest absolutny.
  17. Wartości czasu i przestrzeni powinny być powiązane ze stałą częstotliwością i długością fali elektronu.
  18. Każdy efekt ma przyczynę i sam staje się przyczyną, działającą z prędkością światła poprzez fale.
  19. Fale materii podlegają transformacjom Lorentza.
  20. Fakty są absolutne, zatem teoria względności jest fałszywa.
  21. Prawo względności jest prawdziwe, gdyż jedynie opisuje wygląd.
  22. Grawitacja jest efektem niewielkiego deficytu [energii] w falach elektronów, gdyż są one sferyczne.
  23. Światło składa się z kompozytu fal elektronu, modulowanych niższą częstotliwością.

A teraz przyjrzyjmy się bliżej.

1 – Eter

Kartezjusz odkrył eter jako medium dla fal świetlnych. Tym niemniej eter okazuje się być znacznie istotniejszy, gdyż za pośrednictwem jego fal przekazywane są wszelkie siły, oraz ponieważ sama materia składa się ze sferycznych fal stojących.

Eter istnieje jako jednorodna i sprężysta substancja, wewnątrz ogromnej, ale skończonej przestrzeni, oraz jako ośrodek dla fal odpowiedzialnych za istnienie materii i wszystkich sił.

2 – Elektrony

Elektrony są sferycznymi układami fal stojących, które mogą się poruszać z użyciem efektu Dopplera. Każda jednostka jest identyczna. Należy podkreślić, że nie zawierają one fal przychodzących i wychodzących. Jest to raczej oscylator. Część jego energii jest wciąż obecna wewnątrz dwumetrowej średnicy sfery, lecz większość niej jest oczywiście efektywna wewnątrz atomu. Ponieważ węzły i antywęzły pojawiają się dwa razy na okres, elektronowi przypadają dwa możliwe spiny. Pozytrony są identyczne i również pozwalają na istnienie dwóch spinów, wibrując pomiędzy.

Elektrony mogą powstawać w czasie bardzo długiego okresu. Można przypuszczać, że wiele fal eteru może się rzadko, od czasu do czasu, spotkać dokładnie w tym samym miejscu, zgodnie z zasadą Huygensa.

Elektrony są jednostkami sferycznych fal stojących, zdolnymi do ruchu.

3 – Proces wzmacniania

Każdy układ fal stojących z reguły dosyć szybko wypromieniowuje swoją energię. Aby być stabilnym, musi być w nią zaopatrywany. Strona poświęcona mechanice falowej wyjaśnia proces wzmacniania za pomocą soczewkowania.

Energia ta wpierw przychodzi z fal, które są już obecne w eterze. Ale teraz pochodzi ona od wszystkich elektronów w całym Wszechświecie. Fale te zawierają ogromne ilości energii, która jest stale odnawiana i przekazywana do eteru we wszystkich kierunkach.

Elektrony są wzmacniane falami przychodzącymi od wszystkich innych elektronów we Wszechświecie.

4 – Prędkość światła

Jest dobrze znanym faktem, że prędkość fali, rozchodzącej się w jednorodnym ośrodku, jest stała. Jej częstotliwość i amplituda nie ma efektu. Nie ma też równicy, gdy przecina ona inne fale. Każdy poruszający się obserwator oczywiście nie może zmierzyć ich prędkości, gdyż napotyka transformację Lorentza. To tłumaczy, dlaczego teoria względności wydaje się (ale tylko się wydaje) być prawdziwa.

Prędkość światła i fal w eterze jest stała i absolutna.

5 – Stała częstotliwość elektronów

Spin elektronów można wyjaśnić, gdyż fale stojące wykazują węzły i antywęzły dwa razy na okres. Zatem częstotliwość obu spinów powinna być taka sama, jednak przy dużych prędkościach musi zwalniać, zgodnie z transformacją Lorentza. to samo powinno dotyczyć pozytronów. Mechanicznie, każdy proces wzmacniania powoduje tendencje osiągania wyższych częstotliwości, jednak ponieważ eter nie jest doskonały, powinien istnieć limit. Co więcej, wszystkie elektrony powinny dostosowywać swoje częstotliwości, co tłumaczyłoby brak swobodnych pozytronów.

Wynikowa długość fali jest niezwykle mała, mniejsza niż 10-18 metra. Aczkolwiek prędkość oscylacji musi maleć podczas przyspieszania, zgodnie z transformacją Lorentza.

Wszystkie elektrony w spoczynku mają tą samą częstotliwość. Jednak musi ona spadać podczas ruchu, zgodnie z transformacją Lorentza.

6 – Nie ma niczego poza elektronami

Każda cząstka, która nie jest elektronem ani pozytronem, jest ich konglomeratem. Na przykład kwark zawiera dwa elektrony, pomiędzy którymi zawsze występuje dodatkowy zestaw fal stojących, jako wynik ich dodawania i wzmacniania. Wydaje się być to polem elektrostatycznym oraz magnetycznym, lub też znacznie silniejszym polem gluonowym, gdy elektrony są bardzo blisko siebie. Takie pola gluonowe są również materią, mogą zawierać dosyć sporo energii przy zwiększaniu masy, ale wciąż pozostają elektronami.

Materia składa się wyłącznie z elektronów.

7 – Fale Huygensa

Mechanika falowa wyjaśnia proces wzmacniania elektronów przy pomocy efektu soczewkowania. Elektrony pobierają energię z fal eteru i wciąż ją wypromieniowują. Powoduje to powstawanie fal sferycznych, które są ściśnięte lub rozciągnięte zgodnie z efektem Dopplera. Zatem zasada Huygensa okazuje się prawdziwa, jednak istnieje ważna różnica. Liczba wychodzących fal sferycznych nie jest nieskończona. Bardzo mala różnica pomiędzy nieskończoną a skończoną ilością fal może wyjaśniać grawitację. Fale te mogą również wyjaśniać światło i jego polaryzację, jak również wszystkie siły.

Neutrina nie istnieją. Fotony nie istnieją. Fale elektromagnetyczne Maxwella nie istnieją. Kwantowe własności elektronu mylnie przypisano światłu.

Światło i wszystkie siły są wynikiem fal sferycznych Huygensa, emitowanych przez elektrony.

8 – Ciśnienie radiacyjne

Fale eteru mogą wywierać ciśnienie na elektrony. Mogą one przyspieszać materię, spowalniać ją lub zmieniać jej kierunek. zjawisko to jest wyjaśnione na stronie poświęconej mechanice falowej.

Ciśnienie radiacyjne jest jedyną istniejącą siłą.

9 – Ruch

Nie istnieje siła przyciągania. Każdy efekt przyciągania się jest wynikiem sil odpychających, działających w przeciwnych kierunkach. Ciśnienie radiacyjne jest siłą odpychającą, której wynikiem jest ruch.

Ruch jest wynikiem ciśnienia radiacyjnego.

10 – Równoważność masy i energii

elektron może się poruszać z wykorzystaniem efektu Dopplera, a to powoduje kompresję fal na zasadzie gromu poddźwiękowego.

Teoria falowa pokazuje, że energia kinetyczna może zostać wyjaśniona poprzez pojęcia masy aktywnej i reaktywnej, zgodnie z efektem Dopplera. Te same obliczenia pokazują również, jak działają akcja i reakcja, oraz dlaczego masa materii musi rosnąć tak, jak przewidział to Lorentz.

Masa materii dana jest energią fal, a ponieważ ruch daje kompresję fal zgodnie z efektem Dopplera, powoduje to wzrost ich energii, a zatem masy ciała.

11 – Efekt cienia

Elektrony absorbują energię z fal eteru, zatem fale nadchodzące z dowolnych przeciwnych kierunków są są silniejsze w porównaniu. Jest to efekt cienia, siła przyciągająca.

Zwykle elektrony również promieniują te same ilości energii w każdym kierunku, więc całkowity wynik jest zerowy. Jednakże, sytuacja się zmienia, gdy dwa elektrony są blisko siebie. Promieniowanie wzdłuż osi daje mocniejszy efekt. Oznacza to, że efekt cienia jest silniejszy dla kierunków poprzecznych, i wynikiem jest poprzeczna siła przyciągająca.

Efekt cienia powoduje, że ciśnienie radiacyjne z przeciwnych stron jest silniejsze, czyniąc z niego siłę przyciągającą.

12 – Prawo wszystkich praw

Drugi główny postulat teorii względności Einsteina mówi, że wszystkie prawa fizyki są takie same w każdym inercyjnym układzie odniesienia. Jest to całkowicie prawdziwe.

Jednakże, owo prawo wszystkich praw było odkryciem Henri Poincarego, który również sformułował teorię względności. To, co można nazwać prawem stałości zjawisk fizycznych zostało wypowiedziane przez Poincarego w 1904, przed Szczególną Teorią Względności Einsteina z 1905:

Prawa zjawisk fizycznych są takie same, czy to dla obserwatora ustalonego, czy też dla obserwatora niesionego jednorodnym ruchem translacyjnym, tak, że nie ma sposobu określenia, czy poruszamy się takim ruchem, czy też nie. – Henri Poincaré.

13 – Akcja i reakcja

Zgodnie z trzecim prawem Newtona, każdej akcji powinna towarzyszyć stosowna reakcja siły przeciwnej o tej samej wartości. Wraz z odkrycie teorii względności, prawo to okazało się fałszywe. Ponieważ w grę wchodzą fale, powinien też mieć miejsce efekt Dopplera. siła reaktywna nie zawsze jest przeciwna, ale z punktu widzenia każdego obserwatora zdaje się taką być.

Chociaż siły, takie, jak grawitacja, nie mogą działać z prędkością większą od świetlnej, wciąż mogą być natychmiastowe. Nie jest to jednak prawdą, gdy układ przemieszcza się przez eter, lecz wszystko wciąż działa, jakby była równoczesność, ze względu na transformacje Lorentza i prawo wszystkich praw Poincarego.

Siły falowe akcji i reakcji podlegają efektowi Dopplera i są jednoczesne.

14 – Energia

Ciśnienie radiacyjne może przyspieszać lub spowalniać materię. Efekt Dopplera jest wówczas wzmacniany lub osłabiany, a fale materii również się zmieniają.

Bardzo szczególnym przypadkiem energii jest pole gluonowe, które można rozpatrywać jako uwięzioną energię kinetyczną, ponieważ mogą je wytworzyć tylko bardzo szybkie elektrony i pozytrony, a utrzymując je, gdy są sklejone razem. Pole gluonowe jest rodzajem sprężyny falowej, zdolnej do przyspieszania cząstek. Zjawisko to, dlaczego można ekstrahować energię z rozpadu pierwiastków promieniotwórczych, lub też z fuzji wodoru czy helu.

Energia jest wynikiem ruchu.

15 – Każdy ruch jest kompozytem

Każdy ruch musi być postrzegany jako seria zygzaków lub kołowych przemieszczeń, których prędkość jest stała i równa świetlnej. Każdy inny ruch ma naturę kompozytową. Zatem jakikolwiek ruch z prędkością większą od świetlnej jest niemożliwy.

Ponieważ eter istnieje, materia, jako fala stojąca, na prawdę działa zgodnie z przekształceniem Lorentza. Postulat ten wyjaśnia, dlaczego częstotliwość elektronu spada wraz z prędkością, oraz dlaczego odległości w kierunku ruchu się skracają.

Jest tylko jedna prędkość podstawowa – prędkość światła.

16 – Kartezjański układ współrzędnych

Kartezjusz odkrył zarówno eter, jak i układ odniesienia, nazwany jego nazwiskiem. Z tego punktu widzenia, natychmiastowa zasada względności Galileusza powinna być zadeklarowana jako nieprawidłowa. Taki galileuszowy układ współrzędnych jest niekompatybilny z każdym ruchem, opisywanych wartościami absolutnymi.

Z mechanicznego punktu widzenia, transformacja Lorentza była już do przewidzenia. Należy podkreślić, że Woldemar Voigt oraz Albert Michelson zauważyli tą niekompatybilność przed Lorentzem, pomiędzy 1885 a 1887.

Kartezjański układ współrzędnych jest w spoczynku wewnątrz eteru, a jego koordynaty są absolutne.

17 – Czas i przestrzeń się nie transformują

Czas i przestrzeń się nie transformują, gdyż tak na prawdę nie istnieją. Tak wcześnie, jak to możliwe, powinny być odnoszone do elektronów w spoczynku. Na razie, i być może na zawsze, w spoczynku oznacza w naszej galaktyce, a to ze względu na prawo względności, wyrażone w postulacie nr. 21.

Mówienie o skróceniu długości i dylatacji czasu jest absurdem. Mówienie o grawitacji jako zakrzywieniu przestrzeni jest brednią, szczególnie wobec braku wyjaśnienia, jak grawitacja tego dokonuje. W przyszłości, naukowcy z pewnością będą się z tego mocno śmiać.

Wartości czasu i przestrzeni powinny zostać powiązane z długością fali i częstotliwością elektronu, będącego w spoczynku względem naszej galaktyki.

18 – Zasada przyczynowości

Mechanika falowa mówi, że każda zdarzenie powoduj kolejne zdarzenia.

Przyczyna może być widziana jako ruch, fale elektroniczne, mniej lub bardziej ściśnięte efektem Dopplera. Emitują one skompresowane fale, które się nawzajem dodają lub kasują, a wynikiem jest silniejsza siła dodatnia lub ujemna, która powoduje wiele dalszych efektów, jako, że ruch zmienia wszystko wokół. I tak w kółko. Oznacza to, że każdy efekt staje się przyczyną.

To wyraźnie pokazuje, że przyszłość jest już ustalona, deterministyczna. Niemniej jednak można przyznać, że wewnątrz eteru energia fal może być rozłożona losowo pomiędzy granulami eteru. Wówczas wynik również byłby losowo rozłożony, a to jest znaczny krok ku naszej wolności…

Zatem poprzednia zasada przyczynowości, te same przyczyny dają te same efekty, może być zła. Osobiście bym się z tym nie zgodził, jednak jest to bardzo subiektywne, i w istocie tutaj nieistotne.

Każdy efekt ma przyczynę i sam staje się przyczyną, działającą z prędkością światła za pośrednictwem fal.

19 – Transformacja Lorentza

Lorentz miał rację. Materia na prawdę się transformuje przy dużych prędkościach. Jest to jedno z najbardziej fundamentalnych praw natury, i powinno być nazwane pierwszym prawem Lorentza:

Materia skraca się w kierunku ruchu w taki sam sposób, jak fale stojące, z których się składa. Z powodu efektu Dopplera i zgodnie z ruchem absolutnym przez eter, skrócenie to powoduje przesunięcie czasu oraz przyrost masy, oraz redukcję prędkości przemian.

20 – Fakty są absolutne

Albert Einstein się mylił. Przekształcenia Lorentza oznaczają wzajemność, a to prowadzi do względności. Należy jednak mieć się na baczności przed matematykami. Wszyscy politycy mogą manipulować statystykami, ale naukowcy nie mogą zmieniać czasu i przestrzeni.

Eteru nie da się zweryfikować, jednak on wciąż istnieje. Każde zjawisko powinno być wyliczane, jak gdyby było w spoczynku. W przeciwnym razie będzie się wydawało zniekształcone. Nie ma prawdziwej wzajemności. Nie ma prawdziwej względności.

Fakty są absolutne.

21 – Prawo względności

Tym niemniej, teoria względności dowiodła swojej użyteczności w przewidywaniu tego, co zobaczymy. Należy jednak mieć na uwadze, że jest to iluzja, chociaż wszystko dzieje się zgodnie z naszymi zmysłami.

Nasz świat jest wysoce względny. Ponieważ pierwotnie był to pomysł Lorentza, powinno się to nazywać teorią względności Lorentza. Zwykle okazuje się ona taka sama, jak Einsteina, lecz używa odmiennego sposobu wyliczania poruszających się obiektów. Czasami lepiej więc przewiduje efekty i dobrze wyjaśnia zjawiska takie, jak paradoks bliźniąt czy efekt Sagnaca.

Tylko niewielu ludzi może zrozumieć teorię względności Einsteina. Teoria Lorentza okazuje się znacznie prostsza:

Z jego własnego punktu widzenia, każde ciało materialne wydaje się być w spoczynku, natomiast inne jednostki działają, reagują i wydają się podlegać transformacji Lorentza, według ich widocznej prędkości.

22 – Grawitacja

Grawitacja jest tylko bardzo słabą, szczątkową siłą, w porównaniu do energii zawartej w materii. Należy sobie uświadomić, że fale podróżujące przez eter są przeważnie płaskie, przez co wywierają optymalne ciśnienie radiacyjne. Nie odnosi się to jednak do fal emitowanych przez elektrony. Fale te są sferyczne, przez co nie mogą wywierać takiego samego ciśnienia na cały obszar przebywania elektronu. Znaczna ich część jest zorientowana pod pewnym kątem. Można to wyliczyć używając zasady Huygensa. Obliczenia różniczkowe, wprowadzone przez Newtona i Leibniza, rozwiązują ten problem przy pomocy nieskończenie małych wielkości, jednak prosty program komputerowy może obliczyć skończoną ilość fal. Można zobaczyć, że wynik nie jest dokładnie taki sam.

Wzór Newtona działa poprawnie, jednak z tego nowego punktu widzenia można odnaleźć sporo anomalii. Stała grawitacji G nie może być doskonale stała. Grawitacja nie wykorzystuje specyficznych cząstek czy fal. Jest ona na pewno ważna dla mechaniki ciał niebieskich, jednak nie jest zjawiskiem podstawowym we Wszechświecie.

Ponieważ zasada Huygensa nie daje takich samych wyników przy skończonej ilości fal, skończona liczba elektronów wyjaśnia grawitację jako małą różnicę pomiędzy ciśnieniem radiacyjnym wywieranym przez zakrzywione fale, a z drugiej strony efektem cienia, wywołanym przez fale płaskie, zawierające dokładnie tą samą ilość energii.

23 – Światło

Światło złożone jest ze sferycznych fal, emitowanych przez elektron, dodających się lub kasujących zgodnie z zasadą Huygensa. Całe promieniowanie, od fal radiowych po promienie gamma, jest identyczne, z dokładnością do drugorzędnej częstotliwości modulującej. Dzieje się to tylko wtedy, gdy elektron jest zdestabilizowany. Oscyluje wówczas wokół rdzenia atomu jak wahadło, a jeśli oscyluje wokół prostej linii, światło jest spolaryzowane.

Augustin Fresnel się mylił: fale świetlne nie oscylują poprzecznie. Diagram falowy pokazuje wzór, który naprzemiennie jest w fazie lub w opozycji, i takie strefy oscylują poprzecznie. elektron potrafi prawidłowo reagować, ponieważ jego połowa również jest w opozycji. Kiedy elektron oscyluje wokół koła, polaryzacja znika, chyba, że kołowa.

Wiem, że nikt w to nie uwierzy, ale światło nie jest zatrzymywane przez materię. Materia, jako fala stojąca, po prostu nie może zatrzymać regularnych fal biegnących. Niemniej jednak, światło może wywierać ciśnienie na na połowę elektronu, zgodnie z jego spinem. Zatem wszystkie elektrony będą finalnie promieniowały fale kasujące efekt przychodzącego światła. To daje cień za każdym masywnym obiektem.Więcej szczegółów znajduje się na stronie o świetle.

Ciepło, światło czy dowolne inne promieniowanie może wyrzucić jeden elektron z jego zwykłej powłoki atomowej. Potem wróci on, lub zostanie zastąpiony innym. Może to indukować reakcje chemiczne lub prąd elektryczny. To wyjaśnia, dlaczego nasze oczy, emulsja fotograficzna czy też urządzenia elektroniczne rejestrują światło. Albert Einstein dostał za to Nobla (jego wyjaśnienie było poprawne, jednak nie wierzył on, że elektrony nie wirują wokół jądra). Chodzi o to, że taka detekcja nie jest możliwa, jeżeli choć jeden elektron nie zostanie wyrzucony, ze względu na stały próg. Oczywiście próg ten jest kwantem. Światło zdaje się działać przy użyciu kwantów, lecz w rzeczywistości jest to zachowanie elektronu. Zatem fotony nie istnieją.

Światło składa się z fal sferycznych, emitowanych przez elektron, dodających się lub kasujących zgodnie z zasadą Huygensa. Fale radiowe, światło i wyższe częstotliwości są identyczne, z dokładnością do drugorzędnej częstotliwości modulującej.


Gabriel LaFreniere

Bois-des-Filion in Québec.

W Internecie od września 2002. Ostatnia aktualizacja: 17 października 2008.


Przetłumaczono z: http://matterwaves.info/sa_postulates.htm

Kopie:

http://rhythmodynamics.com/Gabriel_LaFreniere/sa_postulates.htm

http://www.mysearch.org.uk/websiteX/html/28%20The%20Wave%20Theory%20Postulates.htm

Przetłumaczył Łukasz Buczyński

3 komentarze

  1. Przydało by się jeszcze omówić szerzej mniej znane/uznawane koncepcje i zestawić w jakieś tabelce wskazując wspólne postulaty, kierunki oraz różnice. Wspólne cechy mniej znanych teorii to jak dla mnie: istotna rola próżni/eteru oraz istnienie równoległych wymiarów itd. Poniżej ciekawe, choć nie pełne podsumowanie pod tytułem: \”Tajna historia fizyki kwantowej\”. https://play.google.com/books/reader?id=4pbnBwAAQBAJ&hl=pl&printsec=frontcover&pg=GBS.PP1#v=onepage&q&f=falseOgólnie świetna robota.

  2. Jeśli jedynym podłożem jest eter, a wszystko inne, co jawi się jako materia to jego fale stojące, to od czego odbijają się fale aby wytworzyć falę stojącą – via interferencja?

Skomentuj gramar Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *