Jeśli spojrzymy na niebo południowe około 13h 06m -33d 04m, napotkamy najbogatszą znaną gromadę galaktyk – Supergromadę Shapleya. Ostatnio zmierzono widma wielu galaktyk w gromadzie (Proust et al. 2006). Ich prędkości wahają się od kilku tysięcy do co najmniej 60 000 km/s. (Ta ostatnia prędkość byłaby bliska 1/5 prędkości światła!).
Obecnie w astronomii dominuje założenie, że wielkość przesunięcia ku czerwieni jest bezpośrednią miarą odległości. Zatem wyższe przesunięcia ku czerwieni w tej gromadzie wskazywałyby na położenie w odległości rzędu 20% promienia Wszechświata.
To naprawdę niezwykłe, że autorytatywni astronomowie i fizycy mogą mierzyć galaktyki w dobrze zdefiniowanej gromadzie i bez żadnych wątpliwości akceptować fakt, że niektórzy jej członkowie znajdują się w odległości 1 000 Mpc od innych członków (czyli ponad 3 000 000 000 lat świetlnych od innych członków).
Czym według nich jest ta gromada? W rzeczywistości są zmuszeni powiedzieć, że jest to struktura, którą porównałbym do wielkiej kiełbasy rozciągającej się od nas w kierunku zewnętrznych krańców Wszechświata. Cudownym aspektem jest to, że ta kiełbasa jest skierowana bezpośrednio na nas, obserwatorów.
Ale być może jeszcze dziwniejszym aspektem jest to, że odległy koniec oddalałby się od nas ze znacznym ułamkiem prędkości światła. Szybko, musztarda!
Te wydłużenia gromady w kierunku obserwatora zostały zauważone w innych regionach nieba i, wywołując pewien niepokój, zostały nazwane „Palcami Boga”. Powód niepokoju jest oczywisty. Palce wskazują na wniosek, że żyjemy w jakimś szczególnym miejscu we Wszechświecie. Bardzo antykopernikańskie.
Czy jest jakieś wyjście z tej żenującej sytuacji? Tak. W ostateczności można spojrzeć na obserwacje. Od 40 lat gromadzone są dowody na to, że jasne galaktyki macierzyste są otoczone przez młodsze galaktyki towarzyszące, które mają wyższe przesunięcia ku czerwieni. Na wykresie stożkowym, jak pokazano w Arp 1998, s. 71, młodsze galaktyki znajdują się na wyższym przesunięciu ku czerwieni i rozciągają się za jaśniejszymi galaktykami macierzystymi o niskim przesunięciu ku czerwieni.
Przypisy
- Arp, H. 1998, Seeing Red: Redshifts, Cosmology and Academic Science, Apeiron, Montreal
- Arp, H. 2003, Catalogue of Discordant Redshift Associations, Apeiron, Montreal
- Proust, D., Quintana, H., Carrasco, E., et al. 2006, The Shapley Supercluster: The Largest Matter Concentration in the Local Universe, ESO Messenger 124, p. 30
Przetłumaczono z: Fingers of God in an Expanding Universe