Naturalne piramidy

Piramidalna góra, Wadi rum, w Jordanii. Kliknij, aby powiększyć.

6 stycznia 2017

Czy to erozja wyrzeźbiła te kształty?

Niektórzy naukowcy sądzą, że Egipcjanie skopiowali swoje piramidy z naturalnych formacji. Dowodów na to dostarcza między innymi Czarna Pustynia. Na zdjęciu powyżej widać duży, piramidalny monolit, w miejscu, zwanym Wadi Rum, znanym z filmu Lawrence z Arabii. Warstwy wewnątrz struktury (oraz wszędzie indziej), mogą być tym, skąd starożytni wzięli koncepcję stopniowania swoich konstrukcji, aby był← stabilne.

Piramidalne góry są na całym świecie. Od zamarzniętych pustyń Antarktydy, po najwyższe miejsca na Ziemi, wszystkie wykazują podobną morfologię. Co utworzyło trójkątne formacje w obszarach o tak różnym klimacie?

W Peru, Nevado Alpamayo, w obszarze Andów zwanym Cordillera Blanca, wznosi się n wysokość 6000 metrów ponad równinę. W indyjskich Himalajach Kinnaur, istnieje szczyt zwany po prostu Piramidą, choć można argumentować, że niemal każdy szczyt Himalajów ma kształt piramidy. W Montanie, niedaleko Parku Narodowego Yellowstone w górach Zęby Niedźwiedzia, istnieje szczyt trafnie nazwany Czarną Piramidą.

Analizując te kształty, należy pamiętać, że nie znajdują się tylko na Ziemi, lecz również na Marsie. Elysium Planitia, na przykład, składa się z popękanego terenu, pełnego kątowych form terenu, które planetologom trudno wyjaśnić. Widziane jako trójwymiarowy anaglif, wyraźnie wykazują istnienie wielu tarasów, schodkowych dołów ostrych kątów. Są ta kąty 120°, charakterystyczne dla piramid.

Jaki czynnik mógłby preferować takie kąty? Uważa się, że na Marsie, a także Księżycu i Merkurym, pochodzą one z wielokrotnych impaktów grupy obiektów. Na przykład, dublety kraterów wykazują takie kąty na wspólnych obwałowaniach. Sugeruje się, że duże obiekty przemierzają przestrzeń w towarzystwie, więc kiedy napotykają inne ciało, wybijają w nim podwójne, potrójne, a nawet poczwórne formacje kraterów. Łańcuchy kraterów są kolejnym przykładem kątów 120°, wyrzeźbionych w ich ścianach.

Sześciokątne formacje odnajduje się na niemal wszystkich planetach i księżycach. Co ważne, kąty pomiędzy ścianami sześciokątów mają 120°. Być może piramidy są częściowymi sześciokątami.

Łuki elektryczne są włókniste. Badacze odkryli, że wiązki elektryczności, płynące przez plazmę, tworzą centralną kolumnę, otoczoną koncentrycznymi cylindrami. Jak wspomniano w poprzednim Zdjęciu Dnia, cylindryczne wyładowania mogą tworzyć niestabilność diokotronową w wirze łuków. W miarę wirowania włókien, wewnątrz wewnętrznej kolumny powstaje w przekroju sześciokąt.

W przypadku maszynowej obróbki elektrycznej, wyładowania elektryczne na ułamek sekundy skupiają się w jednym punkcie, w miarę, jak główne wyładowanie obraca się w większym. Typowe płytkie, płaskie dna kraterów, razem z centralnym, sześciokątnym wybrzuszeniem, są cechą rozpoznawczą kraterów tworzonych przez fizyka plazmowego C. J. Ransona w jego laboratoriach podczas doświadczeń z łukami elektrycznymi.

Jeśli zmasowane wyładowania elektryczne, znane jako megapioruny, zostaną wygenerowane jakimś zjawiskiem w pobliżu skalistego ciała, mogą wciąć się w jego topografię. Ponieważ są one włóknami przepływu ładunku elektrycznego, uderzają razem, przemieszczając się po terenie, z mniejszą lub większą intensywnością, w zależności od przewodności terenu. Zamiast frontów uderzeniowych, po wybranym materiale pozostają częściowe sześciokąty.

Wyładowania elektryczne skupiają ładunki dodatnie w punkcie, gdzie łuk spotyka opadające lidery krokowe. Naładowane cząstki są wyszarpywane ze skał z ogromną siłą, porywając ze sobą neutralne molekuły. Owe siły elektromagnetyczne dezintegrują skałę, zmieniając ją w ultra drobny proszek, który podąża za polem elektrycznym do miejsca, gdzie schodzący lider spotyka uderzenie powrotne. Drugorzędny łuk skacze do góry, zamykając obwód. Obojętny pył unoszony jest przez naładowane cząstki do wiru wyładowania, pozostawiając niewiele, jeśli nie wcale, okruchów na powierzchni.

Podstawowa doktryna Elektrycznego Wszechświata głosi, że elektryczność rządzi w naukach. Czy chodzi o skamienienie, powstawanie kraterów, klimat czy obserwacje astronomiczne, elektromagnetyzm jest pierwszą siłą do rozpatrzenia. W kręgu głównego nurtu, jest ona ostatnią.

Stephen Smith

Przetłumaczono z: Natural Pyramids

Przetłumaczył: Łukasz Buczyński